Struikelstenen

Uit de bus komende in Haarlem viel me al wandelend opeens een koperkleurige steen op met daarop de naam Elisabeth Bino. Het lezen van de tekst op de steen maakte aardig wat emoties bij me los. Thuis komende heb ik opgezocht waar dit initiatief vandaan kwam en ontdekte dat het hier om Struikelstenen (ook wel “Stenen des aanstoots” genoemd) ging. Deze stenen worden aangebracht voor een huis waar een slachtoffer van de Holocaust als laatste heeft gewoond. Ik ging vervolgens wat meer opletten en vond laatst in Amsterdam op de Prinsengracht ook een drietal van deze stenen dat aangaf dat een familie in de Holocast vermoord was. Persoonlijk vindt ik dit een zeer mooie en aansprekende manier om de Holocaust wat persoonlijker te maken en ervoor te zorgen dat we deze nooit vergeten of gaan marginaliseren. Juist dit soort emotionele confrontaties laten mij persoonlijk ook een hard oordeel uitspreken over de tokkies en wappies die de Holocaust ontkennen. Het ontkennen of marginaliseren van deze moordpartij is, wat mij betreft, op geen enkele manier goed te praten en maakt ze een minderwaardig soort mensen.

Struikelsteen Haarlem
Struikelstenen Amsterdam Prinsengracht

Huurscooter

Een van de problemen die je kunt hebben met huurscooters is de rotzooi die ze soms genereren. Deze scooter werd ca. 1 week geleden geparkeerd onder een voetgangerviaduct nabij de Kaj Munk school in Hoofddop, een typisch trefpunt van jongeren. Op dat moment was hij helemaal in orde. Na een week zag hij er aardig afgetrapt uit. Dat ligt uiteindelijk niet aan de huurscooter maar aan de personen die het nodig vonden deze scooter te “mishandelen” . De zin daarvan ontgaat mij, maar dat schijnt er bij te horen. De scooter is ondertussen verwijderd.

Huurscooter na een week