Searchen in Google

Op mijn website heb ik al eens een stukje geschreven over literatuuronderzoek , in zijn algemeenheid maar ook hoe te zoeken in Google.

Alle goede zoekmachines hebben een ding gemeen, nl dat het mogelijk is om de database te doorzoeken m.b.v. de zgn. BOOLEAN operatoren. De meest belangrijke operatoren zijn:

  • AND in het Nederlands EN in Google aangegeven mbv een + teken. Dit is de default operator vanr Google. Indien deze boolean gebruikt wordt geeft men aan dat alle zoektermen die gekoppeld zijn door de operator in het eindresultaat aanwezig moeten zijn.
  • OR: in het Nederlands OF. Dit is de standaard instelling van de meeste zoekmachines. Indien men in een zoekmachine “titratie pH zuur” intypt dan zoekt men in feite op “titratie OR pH OR zuur”
  • NOT: in het Nederlands NIET. Binnen Google aangegeven mbv een – teken. Indien deze boolean gebruikt wordt geeft men aan dat de zoekterm die daarna komt niet in de resultaten mag voorkomen.

Binnen Google kan men naast de tekens ook daadwerkelijk de operatoren zelf gebruiken. Men typt ze dan wel met hoofdletters in.

De meest krachtige manier om te zoeken is door het gebruik van deze boolean operatoren te combineren in een zoekterm. Om de goede combinaties te krijgen is men echter wel gedwongen om haakjes te gebruiken. Bijvoorbeeld: “titratie AND (zuur OR zuren) AND (base OR loog)” Met deze zoekterm demonstreren we ook hoe we door de booleans op een goede manier te combineren vaak voorkomend problemen bij het zoeken op een slimme manier kunnen oplossen.

Op zich zijn de AND, OR en NOT operator al voldoende om een complexe zoekstrategie op te zetten.  Er zijn echter nog een aantal andere operatoren die het zoeken vergemakkelijken en waarvan het handig is dat men ze kennen.

De belangrijkste daarvan is het zoeken naar frases door een zoekterm tussen aanhalingstekens te zetten. Google zoekt dan op de exacte combinatie van woorden en/of symbolen  die men tussen de aanhalingstekens heeft gezet.

Recentelijk heb ik ontdekt dat Google tegenwoordig ook de wildcard (*), ook wel joker genoemd, ondersteunt. De wildcard wordt gebruikt om een ontbrekend of variabel deel van een zoekvraag op te vullen. De * is een zeer krachtig zoekinstrument. Hij kan gebruikt worden als:

  1. Men niet precies weet hoe men het woord spelt. Door dan op een deel van het woord gevolgd door een wildcard te zoeken kan men zeer ver komen.
    VB: institu* i.p.v. institutioneel jans*en i.p.v. (jansen OR janssen)
  2. Om meervoudsvormen en/of synoniemen op te vangen:
    VB: titrati* i.p.v. (titratie OR titraties OR titration OR titrations)
  3. Om woorden binnen een zin te veralgemeniseren: VB: “titratie van * met loog” We zoeken dan op de zin met elk willekeurig woord i.p.v. de ster.
    Denk hier bv specifiek aan: “zuur OR zoutzuur OR HCl”

Google biedt nog een interessante optie voor het zoeken op synoniemen. Plaats je een tilde (~) direct voor het woord dan worden de synoniemen van dat woord meegenomen. Door bv te zoeken op “~facts” zoek je ook op “information”. Als men echter een + voor het woord zet wordt de synoniemen zoekfunctie uitgeschakeld.

Windows 8 op mijn Sony Vaio P

Een van de netbooks die ik ooit eens aangeschaft (2de hands) heb is de Sony Vaio P 530H. Het is een van die apparaatjes waarvan ik vind dat ze laten zien dat Sony top kwaliteit hardware kan maken. Jammer genoeg is dat ook weer gekoppeld aan het typische Sony probleem van net iets te duur te zijn voor de systeem specificaties. Desalniettemin was dit een laptopje qua vormgeving precies in mijn beleving paste. De Sony Vaio P was extreem compact, had een mooie vormgeving, een perfect scherm, ingebouwde webcam en GPS, goed toetsenbord, etc. Wat mij betreft was deze netbook gewoon “af”. Het enige probleem was en is dat de versie die ik heb niet vooruit te branden is en de accuduur ook niet bepaald “je” is. Jammer genoeg is het lastig de HDD te vervangen door een SDD, mede doordat er geen standaard ATA interface inzit.

In het verleden heb ik al eens VISTA vervangen door Windows 7 Professional en dat gaf al een aardige verbetering. Laatst las ik echter dat Windows 8 ook goed te installeren was op dit type machines en ook dat Windows 8 soepeler draait dan Windows 7 omdat de systeem belasting lager is. Gelukkig kan men bij Mediamarkt nog de goedkope (€  59) upgrade van Windows 8 vinden en die heb ik dus gekocht.

De Vaio P heeft geen DCD speler, men moet dus in het bezit zijn van een externe DVD speler om Windows 8 te installeren.

Ik wilde voor een “clean install” gaan hetgeen betekent dat je de computer moet opstarten via de upgrade disk oftewel via de DVD speler.  Dat lukt zonder problemen en de eerste stap van Windows 8 installeren nl informatie verzamelen verliep zonder problemen. Bij de tweede ging het echter fout, ik kreeg de foutboodschap dat er te weinig ruimte (< 6 GB) op de HDD was. De installatie werd vervolgens afgebroken.  Dan denk je natuurlijk, OK, installatie afbreken, wat software verwijderen en opnieuw proberen. Het is dan vervelend om na de reboot geconfronteerd te worden met de boodschap dat je computer niet kan opstarten omdat Windows beschadigd is. Ik ben vervolgens een tijdje bezig geweest om te zorgen dat de computer weer kon opstarten (recovery punt) en wat software te verwijderen. Achteraf bekeken had ik waarschijnlijk beter via de Recovery Partitie het oude Vista herplaatsen, dat was waarschijnlijk sneller geweest. Vervolgens heb ik de installatie procedure weer opgestart en Windows 8 zonder veel problemen geïnstalleerd.

De eerste indruk die ik kreeg na installatie was dat het systeem inderdaad wat soepeler liep. Nadat ik echter het systeem ging bekijken werd ik met een probleem geconfronteerd. De partitie waar ik W8 op geïnstalleerd has was maar 48 GB groot en ik had nog maar 3.8 GB tot mijn beschikking. Dat is flink wat minder dan ik op W7 tot mijn beschikking had. Ook Bluetooth werkt niet naar behoren hetgeen wel zo handig is als je een Bluetooth muis wilt gebruiken.  Bluetooth wordt wel herkend en de driver is geïnstalleerd, het komt echter niet naar voren als een instelling onder “draadloos”.

Aangezien ik ook nog Office wil installeren beschouw ik het experiment nu al als mislukt, maar ik besloot nog even door te gaan.

Ik ben eerst naar de Viao Support pagina gegaan en ben daar de Sony Shared Library en de Bluetooth driver gaan downloaden en installeren. Het downloaden van de Shared Library verliep zonder problemen maar het downloaden van de Bluetooth driver was een en al irritatie, de download werd continue afgebroken.

Ik heb nog even gekeken of ik m.b.v. de partition manager de recovery partitie kon verwijderen maar dat lukte ook niet.

Op dit punt aangekomen beschouwde ik het experiment definitief als zijnde mislukt en besloot ik om W7 te herinstalleren.

Verwijderen “Healthy (Recovery Partition)“

Bij afgeschreven computers kan het interessant zijn om nog werkende onderdelen te hergebruiken.  De geheugenbankjes eruit halen en bewaren om ze later in een andere computer te kunnen stoppen is voor de hand liggend. De harde schijven hergebruiken levert in ieder geval portable hard disks op. Men kan een HD casing met USB 3.0 connector kunnen kopen voor relatief weinig geld. Daar kan men zonder veel moeite de uit de laptop gehaalde harddisk in installeren en vervolgens met een ander computer verbinden. Aangezien de harde schijf gebruikt werd in een laptop was daar het operating system op geïnstalleerd en is dan ook vaak verdeeld in meerdere partities. Om deze disk als data disk te kunnen gebruiken kan men er beter een enkele partitie van maken.

Windows biedt nu een tool om daar mee te helpen die via het configuratiescherm  op te starten is.

  • Control Panel (Ik werk bij voorkeur in het Engels)
  • System and Security
  • Administrative Tools
  • Computer Management

Binnen Computer Management selecteert men Disk Management, waarbij men na enige tijd een scherm te zien krijgt zoals hierbeneden weergegeven. (Deze tool  kan ook opgestart worden via de Start knop (W7) en in het Run/Search scherm “diskmgmt.msc” in te typen).

Door nu op een partitie te gaan staan met de muis pointer en op de rechter muisknop te drukken kan me via “Delete” partities verwijderen. Dat gaat goed op een partitie na. De “Healthy (Recovery Partition)” is niet op deze manier te verwijderen. Om dat voor elkaar te krijgen moet men iets complexere handelingen uitvoeren.

Open een command prompt (of DOS box of CLI, hoe men het ook wil noemen) als Adminstrator (dit scherm  kan ook geopend  worden via de Start knop (W7) en in het Run/Search scherm “cmd” in te typen).

Type in:

  • Diskpart

Opent de Diskpart applicatie

  • Rescan
  • List disk

Laat een overzicht zien van de gekoppelde schijven. Identificeer de disk die de partitie bevat die men wil verwijderen. In dit geval # 7.

  • Select disk 7
  • List partition
  • Select partition 1
  • Delete partition override

In Disk Management kan men nu zien dat de HD nu nog maar uit een enkele partitie bestaat.

Om de schijf nu te kunnen gebruiken moet men deze eerst formatteren. Dat kan door via “Disk Management” de drive te selecteren met de muis, de “Format” optie te kiezen met de rechter muis knop en deze vervolgens uit te voeren.

Als alles goed is gegaan kan men In “Disk Management” vervolgens zien dat men een portable hard disk gecreëerd heeft.

Wie wat bewaart die heeft wat…

Ik ben zo iemand die moeite heeft zaken weg te gooien die nog goed functioneren hetgeen betekent dat ik in de loop der jaren nogal wat hardware verzameld heb die ik maar zeer zelden gebruik. Soms is dat echter best wel handig.

Voor rekenwerk heb ik nog altijd de neiging om naar de rekenmachine te grijpen, in dit geval een Ti-83 Plus. Nu ben ik laatst in een nieuwe baan gestapt waar ik engineering doe hetgeen betekent dat ik weer meer met eenheidsconversies te maken heb. Dus ik bedacht me dat ik een eenheidsconversieprogramma (SciTools) op de Ti-83 Plus kon installeren. Dat bleek echter niet zo eenvoudig te zijn. Ik had weliswaar ook een Ti-Graph Link kabel in mijn bezit maar die is uitgerust met een RS-232 poort. Op zich leek dat geen probleem te zijn aangezien ik ook USB-RS232 conversiekabels in mijn bezit heb. Na de TI Connect™ software geïnstalleerd te hebben op mijn Windows 10 computeren de opstelling opgebouwd te hebben (W10 PC – USB-RS232 kabel – Ti-Graph Link kabel – Ti-83 Plus) probeerde ik verbinding te maken met de Ti-83 Plus (deze stond aan). Dat lukt echter niet, het lukte de PC niet om via de toegekende COM poort met de Ti-83 Plus te communiceren. De Connect software kon de rekenmachine niet vinden. Het gebruik van een andere USB-RS232 kabel, een Windows 7 PC  en zelfs een Windows XP PC, het werkte niet. Zelfs niet nadat ik op de Windows XP PC het oudere Graph Link programma geïnstalleerd had.

Uiteindelijk ben ik teruggevallen op mijn oudste laptop, die zelfs nog een RS-232 poort heeft, een Sony Vaio waarop Windows 98 second edition (direct uit de doos, zonder updates) geïnstalleerd is. Zoals op onderstaande foto’s te zien is daar lukte het me wel om te communiceren met de Ti-83 Plus via het Graph Link programma.

De reden omdat ik op deze laptop W98 direct uit de doos geïnstalleerd heb staan is omdat ik wat meer hardware met een RS232 poort erop in mijn bezit die niet meer werkt nadat de Windows 98 updates geïnstalleerd zijn. Schijnbaar is er op een gegeven moment iets in de RS-232 drivers veranderd waardoor sommige hardware tools niet meer kunnen communiceren met de PC.

Het kan dus handig zijn om wat oudere spullen te bewaren. Je weet maar nooit wanneer je het weer nodig hebt. Alhoewel… ik had natuurlijk ook een (zeer) prijzige nieuwe rekenmachine kunnen kopen.  Daar heb je echter iets minder plezier mee…

Chromecast aansturing

Enige tijd geleden heb ik een Chromecast gekocht, een apparaatje waar ik erg gecharmeerd door ben. Ik moet echter ook toegeven dat ik het voornamelijk gebruik om naar een van mijn favoriete podcasts te kijken (TWIT). De gemakkelijkste manier om je Chromecast te bedienen is met een Android tablet, omdat je daarop de Chromecast Apps die je wilt gebruiken kunt installeren alsmede dat het tablet je de WiFi geeft die je nodig hebt om contact te maken met de Chromecast. Het alternatief is de Chromecast Plugin in de Chrome browser, maar dat is iets omslachtiger. Zoals op onderstaande foto te zien is heb ik een werkplek in mijn Mancave dusdanig ingericht dat ik TV kan kijken terwijl ik op de PC bezig ben. Via een HDMI selector kan ik kiezen of ik naar de Chromecast, de Western Digital WD TV Live mediaspeler of naar de LG BP350 Blue Ray speler wil kijken. Het tablet is geplaatst in een speciale houder die naast mijn PC monitor is gepositioneerd.

Als Chromecast besturingstablet had ik eerst een goedkoop 7” Archos 70c Cobalt tablet gekocht. De 512 MB intern geheugen die dit tablet had was echter te weinig voor een goede besturing van de Chromecast apps. Een gedeelte van de aansturing verdween na enige tijd. Ook weer enige tijd geleden zag ik bij de Mediamarkt voor 70 € de 7”Lenovo Tab 2 A7-10 liggen die 1 GB intern geheugen heeft. Na deze aan de Chromecast gekoppeld te hebben was het probleem met de verdwenen app besturingselementen opgelost. De opstelling die ik nu heb functioneert naar volle tevredenheid.

Badblocks en Raspberry Pi

Of hoe je je Raspberry Pi ook iets anders kunt gebruiken.

Als je zoals ik al jaren speelt met computers dan zal je ook wel de nodige interne en externe hard disks hebben verzameld. In het kader van een van mijn opruimacties wilde ik van meen van mijn oudere WD USB drives af (160 GB). Hij werkt nog perfect maar de capaciteit is eigenlijk te laag (wat soms een beetje raar kinkt voor iemand die op een C64 met een geheugen van 64 kbit begonnen is).

Wat ik het liefste doe met zulke spullen is ze naar de kringloopwinkel brengen. Met oudere PC’s low level formatteer ik eerst de harde schijf en zet er dan Linux op. Als ik me niet zeker voel en er heeft teveel privé informatie op de harde schijf heeft gestaan haal ik deze eruit en demonteer de harde schijf.

Op zich heb ik dit altijd zonde gevonden en met deze externe harde schijf (vroeger als back up gebruikt) besloot ik het iets anders te gaan aanpakken. Als je iets verder wilt gaan op het gebied van veiligheid dan een low-level format dan wil je de dat elke sector een aantal malen beschreven en weer verwijderd is.

In een PC Active (# 280, 2015, p. 96)  las ik over het Linux commando/programma <badblocks> en ik bedacht me dat ik dat als oplossing voor bovenstaand probleem kon gebruiken. Het commando <badblocks> is bedoeld om te testen of een harde schijf nog in orde is. Daarvoor schrijft het de gehele harde schijf vol met random data en checksums. Vervolgens wordt de data ingelezen en gecontroleerd via de checksum. Voor en na de operatie wordt ook de S.M.A.R.T. uitgelezen. Deze gegevens laten zien hoe gezond de hard disk is maar nog belangrijker, het zorgt ervoor dat de gehele hard schijf beschreven is en niet alleen maar de bootsectors. De operatie duurt wel een tijdje maar dat heb er wel voor over. In dit geval, voor een 160 GB harde schijf, ongeveer 16 uur.

Het is vooral leuk om de Raspberry Pi hiervoor te gebruiken. Dit was ook weer eens zulk een toepassing waar ik nog niet eerder over nagedacht had. Door de Raspberry Pi te gebruiken is het niet nodig om een laptop of desktop uren achter elkaar te laten draaien. Je hoeft ook niet bang te zijn dat er opeens updates geïnstalleerd worden en de operatie afgebroken. Dat is me wel eens onder Windows gebeurd is terwijl ik een harde schijf sector voor sector liet nalopen, hetgeen meer dan 2 dagen duurde.  Met Linux heb je daar geen last van.

De procedure die ik heb gevolgd ging als volgt:

  • Start de Raspberry Pi op
  • Verbindt de externe harde schijf met een van de USB poorten van de Raspberry Pi.
  • Deze wordt herkend, de Filemanager opent automatisch en vraagt of je de disk wilt “mounten”
  • Open een Terminal Window
  • Type in: lsblk
  • Men krijgt nu een overzicht van alle schijven te zien waaronder de USB drive.
    In mijn geval: sda
  • Unmount eerst de harde schijf via de filemanager door op het driekhoekige symbool naast de drive te drukken
  • Type in: sudo badblocks –wsv /dev/sda
  • De schijf wordt nu gecontroleerd en beschreven.

De parameters –wsv refereren naar destructieve read-write modus (-w) waarbij 4 verschillende patronen over de gehele partitie geschreven worden die vervolgens teruggelezen en geverifieerd worden. De voortgang wordt weergegeven door het uitschrijven van block nummers als deze gecontroleerd worden (-s = show, -v = verbose). Alle data op de partitie worden overschreven op block niveau.