De reactie van (met salpeterzuur aangezuurd) zilvernitraat met aluminium folie laat zilver neerslaan in de vorm van boomachtige structuren (dendrieten). Reactie: Al(s) + 3Ag+ –> Al3+ + 3Ag(s)
Een oplossing van Cobaltchloride (CoCl2) en een van Oxaalzuur ((COOH)2) gemengd en ingedampt. De kristallen zijn bekeken onder gepolariseerd licht.
Microscoop: Euromex ML2000 Objectief: Euromex S. Flat Field 10 0.25 – 160 0.17 DIN Camera: Luckyzoom YW500 HD 5MP USB Cmos Camera Electronic Digital Eyepiece , ca. 15x Stacked met Picolay
Ik heb al eens eerder een foto van (voornamelijk hexagonale) loodjodide (PbI2) kristallen geplaatst. Deze keer heb ik een filmpje gemaakt. Een druppel van een loodacetaat (Pb(Ac)2) oplossing is op een objectglaasje geplaatst waarop men vervolgens een dekglaasje legt. Naast het dekglaasje legt men een korrel kaliumjodide (KI) die men met een tandenstoker tegen het dekglaasje aanschuift. Men kan de vorming van loodjodide kristallen zien maar ook de vorming van zwarte “lijnen”. De zwarte lijnen die gevormd worden zijn waarschijnlijk jood (I2). De video wordt 8x versneld afgespeeld. Reactie: Pb2+ + 2I– –> PbI2 (s) Microscoop: Euromex BioBlue BB.4253 TriNoculair met polarisatiefilter Objectief: 10x en 40x Camera: Panasonic DC-GX-9
Met behulp van een kleine ventilator blazen we wat rook van brandend wierrook in de richting van een Sharp GP2Y1014AU0F optical dust sensor die verbonden is met een Arduino Uno. Op het scherm van de laptop kan men de serial plotter van de Arduino app zien. Op het moment dat men wierrook begint te blazen laat de sensor een sterke response zien. Er worden veel fijnstofdeeltjes gedetecteerd.
Kristallisatie van mononoammoniumfosfaat (NH₄H₂PO₄) onder gepolariseerd licht. Het filmpjes is opgenomen met 1 fps en wordt afgespeeld met 15 fps. Microscoop: Dino-Lite AM4815ZT Vergroting: ~65x
Een “science toy” die ik ooit gekocht heb, de “Pet Tornado”. Simuleert een tornado mb.v. water. Het filmpje is in slow motion opgenomen met een Samsung Galaxy Note 9.
Sublimatie is het natuurkundige verschijnsel dat bepaalde stoffen onder bepaalde omstandigheden (temperatuur) van een gasvormige toestand direct over gaan tot vaste stof of visa-versa. De vloeibare fase wordt dus overgeslagen. In onderstaande experiment gaat coffeine bij verwarming direct vanuit de vaste stof in de dampvorm over. In contact met een koud voorwerp slaat coffeïne in kristallijne vorm daarop neer. Anders stoffen die dit verschijnsel vertonene zijn bv. zwavel, jodium, kamfer, salicylzuur en benzoëzuur.
Euromex ML2000, Objectief 40x, Luckyzoom YW500 HD 5MP USB Cmos Camera Electronic Digital Eyepiece , ca. 15x, Stacked met Picolay
Gesublimeerde coffeïne kristallen uit zwarte thee, gepolariseerd lichtSublimatie opstelling
Ooit heb ik voor een schappelijke prijs een Vernier CBL Microphone Type MCA-CBL gekocht. Dit type microfoon is ontworpen voor gebruik met de oudere Texas Instrument rekenmachines (TI-82/83) in combinatie met een “CBL Cradle“. Dit ouder type probes bevat geen auto-ID en wordt dus niet automatisch door een CMA CoachLab of Vernier LabQuest herkend. Om dit probleem te omzeilen moet men de sensor uit de bibliotheek kiezen. In onderstaande experiment heb ik met het programma “Soundcard Scope“, dat ook een signaal generator bevat, een 440 Hz signaal via mijn Soundbar naar de microphoon gestuurd die gekopppeld was aan een CMA CoachLab II. De sensor die geselecteed was voor dit experiment was de CMA Microfoon 056 die data rapporteert in V. Zoals men kan zien kan men zonder problemen het signaal registreren. Volgens de documentatie rapporteer de MCA-CBL microfoon echter de druk, deze kan men zichtbaar maken door de CMA Geluidssensor 015 te selecteren. Deze presteert het beste van alle gelduidsdruk sensoren uit de CMA bibliotheek. Deze methodiek werkt ook met de Vernier LabQuest 2. waar men als sensor de Microphone kan selecteren die de “Sound Pressure” rapporteerd.
Ik had een wat oudere oplossing van anilineblauw staan. Deze heb ik eerst afgefiltreerd en vervolgens ingedampt en onder de microscoop bekeken. Ik weet het niet zeker maar heb het vermoeden dat de rechthoekige kristallen zoutkristallen zijn.
De micro:bit is een minicomputer ontworpen op initiatief van de BBC bedoeld om kinderen de basis van programmeren bij te brengen. Ik ben al langer geïnteresseerd in de micro:bit maar aangezien ik al ruim voorzien was in Arduino en Raspberry Pi heb ik voor mezelf nooit kunnen rechtvaardigen er een te kopen. De “Starter Set for micro:bit” van Fischer Technik (548884) haalde me over de streep. In onderstaande filmpje kan men de handdroger zien, een van de beschreven experimenten. Dat men apart een micro:bit moet kopen daar had ik nioet zo veel probelemen meen maa het echte nadeel van deze nogal dure experimenteerdoos is dat er geen voedingsadapter bij zit (9V, 2.5A met microstekkertje), die men nodig heeft voor de aandrijving van de motor, LED’s, etc. Ik had nog een 7.1V, 2.1 A voeding liggen met deze stekker en die werkt ook.