Afgelopen jaar heb ik het om allerlei redenen te druk gehad om me eens door de stapel papieren boeken die ik gekocht heb heen te werken. Nu ik weer wat meer tijd heb ga ik een serieuze poging wagen om ze daadwerkelijk te lezen.
Een van die boeken (eigenlijk boekje) was “Het boek en het badwater” van Lisa Kuitert. Over de betekenis van papieren boeken. Het was een leuk boek om te lezen. Elk boek over een onderwerp waar je zelf een “sterke” mening over hebt en waarvan je dacht dat je er wel een beetje kennis vergaart had, als dat je dan nog kan verrassen met feiten waarvan je je nog niet bewust was dan praat men over een goed boek. Als dan de schrijfstijl en het onderwerp je aanspreken dan is dat allemaal een extra pluspunt.
Het boek bespreekt de huidige stand van zaken op de Nederlandse boekenmarkt waarbij het dan vooral gaat over de impact die e-books hebben op de boekenmarkt, op boekhandels op boekenliefhebbers en natuurlijk op lezers van boeken. Naast de huidige stand van zaken wordt ook de historie behandeld waarbij uiteraard allerlei buitenissigheden waar boekenliefhebbers zich aan bezondigen de revue passeren. De voor- en nadelen van e-books en papieren boeken worden uitgebreid besproken. Vooral is dit boek echter een hartstochtelijk onderbouwd pleidooi voor het papieren boek.
Voor mij was dit boek ook een feest van herkenning.
Ik ben altijd al een fanatiek lezer geweest, iemand die gemakkelijk in de categorie “heavy book user” valt. Een “heavy book user” is iemand die elke maand een boek koopt en er minstens achttien per jaar leest. Mijn probleem is dat ik meet boeken aanschaf dan ik tijd heb om te lezen. Ook was ik een van de eerste die een e-book reader in Nederland had (Sony PRS-505, indertijd geïmporteerd uit de USA), en heb nu zowel een Kobo Aura als een Kindle Paperwhite in zijn bezit heeft. Na die eerste kennismaking heb ik altijd beweerd dat e-book readers vooral geschikt zijn voor leesboeken/romans maar niet zo geschikt voor studieboeken. Boeken die ik ter ontspanning lees, lees ik lineair, en dan is de e-book reader erg geschikt. Studieboeken lees ik echter niet lineair, ik blader veel als ik studeer en dan is een papieren boek veel geschikter. De e-book reader is door zijn compacte vorm ook erg geschikt om mee te nemen op reis een van de redenen waarom ik nooit zonder e-book reader de deur uit ga. Hierbij merk ik dan ook onmiddellijk op dat lezen van een e-book reader veel prettiger leest dan het lezen van je mobiel of tablet. Boeken ’s nachts, voor het slapen, lezen is tegenwoordig door de ingebouwde verlichting met een e-book reader ook gemakkelijker dan met een papieren boek. Maar nog een belangrijke reden om romans op een e-book reader te lezen is plaatsgebrek. Ik heb al teveel boeken en door mijn papieren leesboeken te vervangen door e-books kan ik plaats te creëren voor papieren studieboeken (sommige leesboeken hebben echter een ‘persoonlijke meerwaarde’ en zal men altijd bewaren).
Ik kan ook geen boekhandel (de goede, niet de ramsj zaken), antiquariaat op kringloopwinkel voorbijlopen zonder de zeer sterke drang te voelen om naar binnen te duiken. Scheltema, American Book Center en Waterstones zijn mijn of meer vaste pleisterplaatsen bij een bezoek aan het centrum van Amsterdam.
Het gedrag dat hierboven beschreven wordt is dus niet uniek is voor mij, velen schijnen een soortgelijke relatie met boeken en lezen te hebben aangegaan. Gedrag en varianten daarop dat vermakelijk beschreven wordt in dit boek.
Na het lezen van dit boek weet ik ook waar de inspiratie voor de Manga/Anime “Bungaku Shoujo” (Literature Girl, Book Girl) vandaan is gekomen. De (demonische?) vrouwelijke hoofdpersoon in deze serie is iemand die verhalen eet door het papier waarop ze gedrukt zijn te verorberen. Nu schijnen er inderdaad mensen te bestaan/bestonden die zich “tegoed” doen aan boeken, de zogenaamde “bibliophagen”.
Auteur: Lisa Kuitert
Titel: Het boek en het badwater (de betekenis van papieren boeken)
Uitgever: Amsterdam University Press
Jaar: 2015
ISBN: 9789089649034