Maand: augustus 2018

Plasmabol en spaarlamp

Een “klassiek” experiment om uit te voeren als men in bezit van een plasmabol is. Plaatst men een spaarlamp in de nabijheid van de plasmabol dan gaat deze branden.

In de plasmabol is een bolvormige elektrode is geplaatst in het middelpunt van een afgesloten ruimte die gevuld is met inert gas bij lage druk (1 – 100 Torr). De elektrode wordt op energie gebracht mbv een hoog-voltage, hoogfrequente voedingsbron (grootteorde tientallen kHz). Aangezien de voedingsbron opereert op een hoge frequentie fungeert de plasmabol als het ware als een antenne. De elektromagnetische straling die afgegeven wordt door de plasmabol bevat voldoende energie om de elektronen van de kwikmoleculen die in de spaarlamp aanwezig zijn aan te slaan. Bij terugval wordt UV-straling uitgezonden die dan de elektronen in de fluorescerende verf aan kan slaan waarop bij terugval wit licht wordt uitgezonden.

Eenvoudige maar leuke proefjes in het huislaboratorium

De website  van P.B.M. Vermaseren “Eenvoudige maar leuke proefjes in het huislaboratorium” beschrijft een 80 tal experimenten die hij in zijn thuislaboratorium heeft uitgevoerd. De experimenten worden gedetailleerd beschreven en de resultaten verklaard. Uitleg over hoe een thuislaboratorium in te richten en hoe chemicaliën te verkrijgen wordt ook gegeven. Mijn inziens een zeer goede website.

 

Schoorsteen

Enige tijd geleden keek ik op mijn werk uit het raam en zag ik “rook” uit onderstaande schoorsteen komen. Bij net een beetje beter kijken kan men zien dat het om watercondensatie gaat. De warme lucht die uit de schoorsteen komt is goed te zien als een turbulente wervel. De slierten die men ziet zijn een gevolg van dichtheidsverschillen die zich weer vertalen naar verschillen in brekingsindex (Schlieren). Het warme gas koelt af en water condenseert uit hetgeen men kan zien als de wolkvorming. Een dynamische faseovergang. Daarnaast kan men mooi zien dat warme lucht opstijgt.

Gilbert Chemistry

Als ik aan mijn jeugd en aan scheikunde dozen denk dan komen de namen van Philips, Schuco, Salter en Kosmos boven drijven. Als men tegenwoordig een fatsoenlijke scheikunde experimenteerdoos wil kopen dan is naar mijn mening de Kosmos C3000 de enige die echt interessant is. Een aantal daarvan heb ik in mijn bezit. Aan de andere kant van de oceaan is Gilbert de meest bekende naam op dit gebied. Wat ik bij experimenteerdozen altijd interessant vind om door te lezen is de bijgevoegde handleiding.  De handleiding van de Gilbert Chemistry is online beschikbaar gesteld, zowel in HTML als in pdf vorm.

Euglena

Op 7 juli 2018 was ik op een werkavond van de NGVM een watermonster uit een Delftse plas microscopisch aan het onderzoeken. Tijdens dat onderzoek kon ik ook onderstaande vertegenwoordiger van de Euglena familie observeren.

Euglena ’s zijn microrganismen die zowel plantaardig als dierlijk kunnen zijn. In de dierlijke vorm zwemt het rond en verzameld voedsel. In de plantaardige vorm is het passief en produceert zelf voedsel. Ze varieren in grootte en vorm alhoewle de meest voorkomende een sigaarachtige vorm hebben. De “buitenbekleding” van het lichaam, de Cuticle, kan van vorm veranderen. De kern (nucleus) is een zwarte vlek nabij het centrum van het lichaam. Op het vooreinde zit een lange haar, het Flagellum, die door het water zwiept en zo de Euglena voortbeweegt. De mond zit juist onder het Flagellum. Ze zijn groen van kleur omdat het lichaam chlorofyl bevat. Er is een oranjerode vlek nabij de voorkant van het lichaam die men de “oogvlek” noemt. Voeger dacht men dat deze oogvlek inderdaad een “oog functie” had omdat de oogvlek lichtgevoelig lijkt te zijn. Recentelijk onderzoek heef t laten zien dat de lichtgevoelige cellen rondom de oranjerode oogvlek liggen. Als het water opdroogt kunnen ze sporen vormen.