Een foto die ik al weer een tijdje geleden genomen heb van een fietspad na een regenbui. Het kleurenspectrum geeft aan dat er wat olie gelekt is. Het kleurenspectrum ontstaat doordat het olielaagje (met verschillende diktes) op het waterlaagje drijft. Zowel de top als de bodem van dit laagje zullen licht reflecteren en zo ontstaan er interferentiepatronen hetgeen zich manifesteert als een kleurenpatroon. Men noemt dit fenomeen dunne-film interferentie.
Wanneer men zout toevoegt aan smeltend ijs, dan zal er, doordat er wat zout oplost in het aanwezige water, een systeem ontstaan dat niet in evenwicht is. Om nu de evenwichtstoestand te kunnen bereiken, zal er tegelijkertijd ijs smelten en zout oplossen, processen waarvoor warmte nodig is. Die warmte wordt aan het mengsel onttrokken, dat daardoor afkoelt. De opname van warmte gaat door totdat of het zout is opgelost of het ijs gesmolten is. Als beide stoffen in grote hoeveelheden aanwezig zijn, dan daalt de temperatuur tot het eutectisch punt. Het systeem blijft dan op deze temperatuur totdat aan een van de eerder vermelde voorwaarden is voldaan. Daarna stijgt de temperatuur van het mengsel weer. Hetzelfde effect kan ook optreden bij andere mengsels die een eutectisch punt hebben. Bij een mengsel van keukenzout en ijs kan een temperatuur van -21 °C worden bereikt; voor een mengsel van calciumchloride en ijs kan een temperatuur van -55 °C bereikt worden..
In onderstaande experimentje heb ik keukenzout aan een water-ijsmengsel toegevoegd en gedurende 20 minuten het temperatuurverloop gevolgd (Vernier Go!Link met temperatuursensor). Zoals men kan zien bereiken we een minimum van -13 °C.
(NB ik wilde even goed koud water maken voor een herkristallisatie)
The is ondertussen al meer dan een jaar geleden dat ik in het Technisch Museum Wenen onderstaande demonstratie opstelling van een “Gravity Well” oftewel een zwaartekrachtveld zag. Een driedimensionale representatie van een vierdimensionale werkelijkheid. Het demonstreert op een mooie manier de baan die een object beschrijft (komeet, planeet, zon) als het in een zwaartekrachtveld komt, geen stabiele baan kan vinden en er uiteindelijk door verzwolgen wordt.
Zoals meerdere bijdrages op dit gebied in dit blog aantonen ben ik in het algemeen zeer tevreden met de aankoop van mijn Dino Lite AM4815ZT digitale microscoop. Op zich ben ik ook tevreden over de bijgeleverde DinoCapture software, alhoewel deze langzamerhand een beetje verouderd begint over te komen en dus een goede refresh kan gebruiken.
Daarnaast is er echter een gebruikerservaring die ik als irriterend wil aanmerken.
Mijn meeneem PC is tegenwoordig een MS Surface Pro (#5, 2017 versie). Deze neem ik altijd mee, uiteraard ook naar werkgroep avonden van de NGVM en de GEA Werkgroep Zand. Wat mij betreft ideaal voor dit soort werk en ook handig om de Dino-Lite eraan te koppelen. Soms wil je ook wat grotere objecten bekijken en vastleggen en dan is de EDOF (auto stacking) mode van de Dino-Lite ontzettend handig.
Gedurende een paar maanden had ik echter het probleem dat als ik mijn muispointer op de EDOF selectie plaatste en klikte. Normaliter worden er dan een aantal foto’s op verschillende hoogtes gemaakt en vervolgens samengevoegd. Door te scrollen en vervolgens te selecteren kun je op handmatige modus (MANUAL) overschakelen. Alleen, … dat werkte dus niet. Wat ik ook deed, op zijn best maakte de Dino-Lite alleen maar een enkele foto. Wat dan ontzettend knullig is van de DinoCapture software, is dat je met de rechtermuisknop niet alsnog deze modus kunt selecteren. Vervolgens ga je dan maar voor de zekerheid de software updaten. Als dat niet werkt test je de software op een andere machine waar je dan geen problemen blijkt te hebben. Uiteindelijk besluit je om contact op te nemen met Dino-Lite om te vragen of zij misschien een oplossing hebben. Dan blijkt Dino-Lite weer zo’n “service tot de deur” bedrijf te zijn. Je krijgt geen enkele reactie.
Je accepteert dan maar het probleem en leert er mee te leven. Recentelijk echter, na een Microsoft W10 update, was het probleem opeens verdwenen, hetgeen suggereert dat het een “uniek” Microsoft Surface Pro probleem was. Desalniettemin laat deze ervaring met Dino-Lite op meerdere gebieden een wrange smaak achter.
