Auteur: 61928037

IJspatronen

Nu het weer even goed gevroren heeft ‘s-nachts kan men soms prachtige ijspatronen waarnemen op de autoruit.

Minnaert spreekt hier over in “De natuurkunde van het vrije veld, 2 Geluid, warmte, electriciteit” (3de druk, Thieme, 1970, p.284-287).

Hij praat over “vensterrijp” dat zich vormt als de lucht in de kamer rustig is, niet te vochtig, de temperatuur buiten onder 0 en minimaal 3 ° lager dan de temperatuur in de kamer. Afhankelijk van de temperatuur kunnen verschillende patronen ontstaan. In onderstaande foto nemen we meer “boomvormige” patronen waar.

Aspirine onder de polarisatiemicroscoop

Ik heb een aantal aspirine tabletten fijngemaald, vervolgens goed gemengd met isopropanol, afgefiltreerd en aan het filtraat ijswater toegevoegd. Acetylsalicylzuur oftewel acetosal oftewel aspirine kristalliseeert dan uit. Na (koud) affiltreren en het laten drogen van de kristallen aan de lucht heb ik deze opgelost in ethanol. Een druppel van deze oplossing op een objectglaasje, de alcohol laten verdampen en het preparaat onder de polarisatiemicrosscoop bekijken levert onderstaande plaatjes op.

(Euromex ML2000, Objectief 4x,
Luckyzoom YW500 HD 5MP USB Cmos Camera Electronic Digital Eyepiece )

Gevelsteen “Aswercker”

Sinds ik het “Huis met de Hoofden”  op de Keizersgracht in Amsterdam bezocht heb probeer ik wat meer aandacht te spenderen aan gevelstenen. Afgelopen vrijdag liep ik door de Tuinstraat in de Jordaan waar mij onderstaande gevelsteen opviel.

Een man die tonnen aan het stapelen is met daaronder de tekst “IN DE ASWERCKER”.

Het schijnt hier om tonnen met potas te gaan, een grondstof voor de zeepbereiding.

Polarisatiefilter voor USB digitale microscoop

Digitale microscopen zijn heel leuke dingen om mee te spelen en objecten microscopisch te onderzoeken. Ze hebben echter een groot nadeel en dat is dat de in de kop ingebouwde verlichting vaak veel reflecties en schitteringen veroorzaakt. Een van de manieren om de schitteringen te verminderen is m.b.v. een polarisatiefilter. Deze zitten ingebouwd in de Dino-Lite USB microscopen maar dus niet in mijn Celestron USB microscoop. Polarisatiefilters worden ook bij camera fotografie gebruikt en een dergelijk filter heb ik ooit eens bij een kringloopwinkel op de kop getikt. Deze past nagenoeg perfect op de onderkant van de microscoop. Het resultaat kan men zien in onderstaande compilatiefoto waar een oxaalzuurkristal bekeken wordt zonder en met polarisatiefilter.

Preparaat houders

Als microscopie een van je hobby’s is dan maak je regelmatig preparaten, bij voorkeur zeer platte zodat je cellen goed kunt zien. Nu zijn er ook iets dikkere preparaten die je bv met een stereomicroscoop wilt bekijken en die je ook wilt bewaren. Een manier om daar een preparaathouder van te maken is m.b.v. platte o-ringen die men in elke doe-het-zelf winkel kan kopen. Lijm deze m.b.v. contactlijm vast in het midden van een objectglaasje.  Plaats het te bewaren en te bestuderen materiaal binnen de o-ring en lijm vervolgens een dekglaasje vast op de o-ring.

Hoe radioactief is een banaan?

Het eten van bananen wordt om medische redenen geadviseerd aangezien bananen een goede bron van kalium zijn hetgeen helpt om de bloeddruk wat lager te houden. Een kleine hoeveelheid van dat Kalium (0.0117%) is het radioactieve isotoop 40K. Het isotoop vervalt onder uitzenden van bèta straling met een halfwaardetijd van 1.26 x 109 jaar. Men kan zichzelf dus de vraag stellen hoeveel straling een banaan afgeeft.

Een grote banaan bevat ca. 900 mg K hetgeen overeenkomt met 7.02 x 10-5 g 40K. De snelheidsconstante kunnen we afleiden van de halfwaardetijd m.b.v. k = ln2 / t1/2 hetgeen een k geeft van 1.75 x 10-17 s.

M.b.v. de 1ste orde vergelijking: dN/N = – kt en t = 1 s berekenen we dat voor 1 mol (N = 6.022 x 1023 atomen, 1 mol = 40 g) van 40K geldt dat 1.05 x 107 (= dN) atomen per seconde vervallen.

Voor de banaan geldt dan: 1.05 x 107 / 40 = x / 7.02 x 10-5 met x = 18.4

Een grote banaan heeft dan een 40K stralingsactiviteit van 18.4 Bq (becquerel, het aantal atoomkernen dat per seconde radioactief vervalt). Ter vergelijk, het menselijk lichaam heeft een activiteit van 120 Bq/kg en melk heeft een activiteit van 40 Bq/l.

Literatuur:

David. W. Ball; “How Radioactive Is Your Banana”; Journal of Chemical Education; 2004 10 81; p. 1440