Opstijgende damp

In die week dat het zo hard vroor zat ik op kantoor en zag vanonder mijn raam de damp langs de muur van het gebouw opstijgen. Waarschijnlijk wat ijs of sneeuw dat op het gebouw zat en aan het smelten en verdampen. Bij een dergelijke temperatuur verwacht je dat niet. Ik denk dat dit alleen maar kan op zulk een zonnige dag waar het zo hard vriest omdat de lucht erg droog is en het dichtbij het gebouw relatief warm is. De zichtbare damp is dan condensatie van water iets van de muur af, waar de lucht weer kouder is, hetgeen we als mistvorming waarnemen.

TI-Nspire en Vernier Go!Link

In een bureaulade had ik nog een TI-Nspire liggen die ik enige tijd geleden geupdate had naar de laatste versie en ik dacht zoiets van “laat ik het eens proberen”. Een micro-USB naar USB-Adapter geplaatst en daarop mijn Vernier Go!Link met een CMA 0513 Lichtsensor aangesloten. Op de TI de Vernier DataQuest App opgestart en een meting uitgevoerd. Zoals men op onderstaande foto kan zien werkte dat zonder problemen.

TI-Nspire, Vernier Go!Link en CMA 0513 lichtsensor

De Carson MM-300 MicroBrite PlusTM zakmicroscoop

Als je microscopie als hobby hebt dan, lopend door stad en land, komt men wel eens een voorwerp tegen dat men ter plekke onder de microscoop wil bekijken. Soms alleen maar om in te schatten of het interessant genoeg is om mee naar huis te nemen voor verder onderzoek. Voor dat eerste onderzoek zou een zakmicroscoop heel handig kunnen zijn. Er zijn tegenwoordig veel gadgets te krijgen die samen met je smartphone een zakmicroscoop kunnen vormen maar uit ervaring kan ik zeggen dat dat iets minders soepel werkt dan men wel een voorgespiegeld. Een meer klassiek georiënteerde zakmicroscoop werkt dan wat gemakkelijker.

Ikzelf heb de Carson MM-300 MicroBrite PlusTM voor € 16 bij amazon.de gekocht die wat mij betreft goed aan het criterium van “gemakkelijk mee te nemen en te gebruiken” voldoet.

De MM-300 zakmicroscoop heeft een vergroting van 60-120x, is licht en past in je hand en in je broekzak. De MM300 bevat ook een ingebouwde heldere LED lamp die het te onderzoeken object belicht.

Carson MM300 zakmicroscoop en Grundig portable camera hoes.

Het op de foto weergegeven hoesje is een stevige camera behuizing die ik voor een paar euro in een Action achtige winkel gekocht heb. De zakmicroscoop en enkele hulpmiddelen passen erin, de behuizing beschermt de zakmicroscoop en het geheel kan aan de riem gedragen worden.

De MM300 geeft een duidelijk (omgekeerd) beeld zoals men in onderstaande voorbeelden kan zien. De foto’s zijn genomen door de lens van de smartphone op het oculair te leggen.

Objecten onder de Carson MM300

Concluderend kan ik stellen dat De Carson MM300 zakmicroscoop een helder beeld laat zien en door zijn compacte vorm, lichte gewicht en robuustheid heel geschikt is om altijd bij je te hebben.

MerkCarson
Model NaamMicroBrite Plus™
Model NummerMM-300
Vergroting60-120x
Batterij1 AA
Gewicht60 g
Dimensies5.8 x 3 x 9.4 cm

Tinjodide kristallen

De kristallen zijn in-situ gemaakt onder de microscoop door een druppel joodoplossing te verdunnen met een druppel water en er een dekglaasje op te plaatsen. Naast het dekglaasje legt men wat tinchloride poeder (SnCl2) dat men vervolgens tegen het dekglaasje aanschuift. Men kan onmiddellijk ontkleuring en kristalvorming waarnemen. De naaldvormige kristallen vormden zich op het hexagonale kristal nadat verdamping van water zichtbaar werd.

Reactie: Sn2+ + I2 –> SnI2 (s)

Microscoop:  Euromex BioBlue BB.4253 TriNoculair uitgerust met polarisatie filter
Objectief: 40x
Camera: Canon EOS 450D
Foto gestackt met Picolay

HgI2

In roerige tijden loont het zich om nuchter te blijven…

In deze Corana tijd en Qanon samenzweringsgekte tijd is het verstandig om jezelf regelmatig onderstaande variant op Hanlon’s scheermes voor te houden:

Never assume malice or mendacity when incompetence is a sufficient explanation, and never assume incompetence when a reasonable mistake can explain things.

Bron: Calling Bullshit: The Art of Skepticism in a Data-Driven World; Carl Bergstrom and Jevin D. West; 2020; Random House

Liesegang ringen onder de microscoop

Liesegang ringen werden in 1896 beschreven door Raphael E. Liesegang naar wie ze genoemd zijn. Ze treden in nagenoeg elk chemisch systeem optreedt waarin een neerslagreactie optreedt bij bepaalde concentraties van de reactanten en in afwezigheid van convectie waarbij zich dan ringen vormen van het neerslagreactie produkt.

In onderstaande foto is een zilvernitraat oplossig naast een dekglaasjes geplaatst waaronder een chromaationen bevattende gelatine gel gestold is. De zilverionen diffunderen in de gel waar ze in contact komen met de chromaationen. Het gevormde zilverchromaat slaat neer volgens:
2Ag+ + Cr2O72- –> Ag2Cr2O7 (s)

Microscoop:  Euromex BioBlue BB.4253 TriNoculair
Objectief: 10x
Camera: Canon EOS 450D

Liesegang ringen onder de microscoop

Onzichtbaar glas

De kleine reageerbuis wordt nagenoeg volledig onzichtbaar na bedekt te zijn met glycerine. We zien een glazen object omdat het licht breekt (refractie) en reflecteert. Als licht dat zich voortbeweegt door lucht een glazen oppervlak raakt zal een deel van het licht gereflecteerd worden terwijl een ander deel onder een hoek afgebogen wordt, het glas in. Als vanuit lucht in glas doordring wordt het vertraagd en het is deze snelheidsverandering die de reflectie en refractie veroorzaakt. Des te hoger de refractieindex des te langzamer hert licht zich voorbeweegt. Des te kleiner het verschil in snelheid tussen twee heldere materialen des te weiniger reflectie er zal plaatsvinden op het grensvlak en des te weiniger refractie er zal plaatsvinden door het uitgezonden licht. Als een doorzichtig object omringd wordt door een materiaal dat dezelfde brekingsindex heeft zal de snelheid van het licht niet veranderen als het dat object binnendringt. Er zal dus geen reflectie en refractie plaatsvinden waardoor het object onzichtbaar wordt.