De reactie van loodacetataat met kaliumjodide levert hexagonale loodjodide (PbI2) kristallen op.
Microscoop: Euromex BioBlue BB.4253 TriNoculaire microscoop , Objectief: EuroMex SP 4/0.10 160/0.17, Oculair: Celestron Microscope Imager 822484
De reactie van loodacetataat met kaliumjodide levert hexagonale loodjodide (PbI2) kristallen op.
Microscoop: Euromex BioBlue BB.4253 TriNoculaire microscoop , Objectief: EuroMex SP 4/0.10 160/0.17, Oculair: Celestron Microscope Imager 822484
Kopersalicylaat (DinoLite Edge AM4815ZT, gepolariseerd, stacked (EDOF), 200x)
Nee, het is de relectie van de lamp in een raam.
Zittende in mijn werkkamer zag ik deze condensstreep in de hemel en besloot daar een foto van te maken. Omdat ik door een raam probeerde te fotograferen had ik een probleem met de reflectie van de plafondlamp. Het lukte me niet een hoek te vinden waar deze wegviel.
Wat ik echter ook dacht was, “zo maak je dus UFO foto’s”.
Vandaag liep ik over het Damrak waar men aankondigde dat het tulpenseizoen begonnen was.
Koffieboon onder de DinoLite Edge AM4815ZT bij gepolariseerd licht, 35x vergroot, stacked (EDOF).
PS ietwat te laat kwam ik er achter dat ik al eens een foto van een koffieboon gepost had.
Silicagel bollen met indicator (droogmiddel) onder de DinoLite Edge AM4815ZT bij gepolariseerd licht, 30x vergroot
Citroenzuur smelt – Gepolariseerd – DinoLite Edge AM4815ZT – 60x
Silicagel bollen (droogmiddel) onder de DinoLite Edge AM4815ZT bij gepolariseerd licht, 40x vergroot.
In een Make tijdschrift heb ik hier ooit eens over gelezen en het concept heeft me altijd geïntrigeerd. Elektronisch onderdelen gesoldeerd in een stevig doorzichtig plastic blokje. De blokjes klik je aan elkaar om een elektronisch circuit te maken. Recentelijk kwam ik op Marktplaats een C en D doos van Bloc-Tronic tegen en ik kon (wederom) de verleiding niet weerstaan om deze te kopen. Zoals te zien is in onderstaande foto is het inderdaad erg gemakkelijk een circuit op te bouwen op deze manier. In dit geval een lichtmeter. Wat ik verrassend vind is hoe weinig informatie er te vinden is over deze set. In Japan en Duitsland worden soortgelijke sets nog aangeboden maar de informatie die op Google te vinden is, is erg beperkt (flickr, Life After Coffee).
De steentjes zijn erg robuust en een opgebouwd circuit is dus ook erg robuust. Naast de C en D kit heb ik nog wat extra blokken alsmede lege blokken verkregen. In die lege blokken kan men weer zelf onderdelen plaatsen. Al met al begrijp je niet goed waarom deze blokken verdwenen zijn. Misschien iets te duur? Ik heb geen aankoopprijs kunnen vinden.
Als men een gevuld wijnglas bekijkt kan men op de glasrand, vlak boven de meniscus de zogenaamde “Tranen van wijn zien.” In eerste instantie denkt men dan misschien dat men met een condensatie effect te maken heeft maar dat is niet het geval. De druppels ontstaan door verschillen in oppervlaktespanning die ontstaan als de alcohol verdampt uit de dunne wijnfilm die op de binnenkant van het glas zit.
Elk vloeistof heeft een oppervlaktespanning die de vorm van de meniscus bepaalt. Bij water is die sterker dan bij alcohol. Als men alcohol en water mengt wordt de oppervlaktespanning van het water verlaagd. Nu zal in de dunne film op de glaswand de alcohol sneller verdampen dan in het glas zelf hetgeen betekent dat de oppervlaktespanning in die filmlaag toeneemt. Dat trekt nu de alcoholhoudende wijn met een lager oppervlaktespanning aan die dus omhoog kruipt. Men kan ook zien dat er vlak boven de meniscus zich een dikkere rand gevormd heeft. Hier is de oppervlaktespanning dermate hoog dat zich druppels vormen, die uiteindelijk zo zwaar worden dat ze terugglijden in de wijn, Vervolgens ontstaat weer een nieuwe druppel omdat de wijn omhooggetrokken wordt. Dit effect wordt verbroken als er zoveel alcohol verdampt is dat de spanningsverschillen te klein worden om de kringloop in stand te houden (of omdat het glas leeggedronken is).
Hoe dichter de tranen naast elkaar liggen des te hoger is het alcoholgehalte.
Literatuur: