In de katalyse maar ook in destillatie worden monolieten o.a. gebruikt dragermateriaal of als vulmateriaal om een hoog oppervlak te creëren. Als je deze tegen het licht houdt krijg je een apart optisch effect te zien. Alle licht schijnt door het midden te gaan, dit terwijl je eigenlijk door alle kanalen heen kunt kijken. Nu kan ik me herinneren daar eens een mooie uitleg over gelezen te hebben ik kan deze echter niet meer vinden. Ik vermoed dat het er mee te maken heeft dat het licht gedwongen wordt parallelle paden te doorlopen zodat je alleen nog dat licht kan zien dat op de lens valt. Ik zou dit echter nog wel eens willen verifiëren.
Maand: juni 2018
Verwijderen “Healthy (Recovery Partition)“
Bij afgeschreven computers kan het interessant zijn om nog werkende onderdelen te hergebruiken. De geheugenbankjes eruit halen en bewaren om ze later in een andere computer te kunnen stoppen is voor de hand liggend. De harde schijven hergebruiken levert in ieder geval portable hard disks op. Men kan een HD casing met USB 3.0 connector kunnen kopen voor relatief weinig geld. Daar kan men zonder veel moeite de uit de laptop gehaalde harddisk in installeren en vervolgens met een ander computer verbinden. Aangezien de harde schijf gebruikt werd in een laptop was daar het operating system op geïnstalleerd en is dan ook vaak verdeeld in meerdere partities. Om deze disk als data disk te kunnen gebruiken kan men er beter een enkele partitie van maken.
Windows biedt nu een tool om daar mee te helpen die via het configuratiescherm op te starten is.
- Control Panel (Ik werk bij voorkeur in het Engels)
- System and Security
- Administrative Tools
- Computer Management
Binnen Computer Management selecteert men Disk Management, waarbij men na enige tijd een scherm te zien krijgt zoals hierbeneden weergegeven. (Deze tool kan ook opgestart worden via de Start knop (W7) en in het Run/Search scherm “diskmgmt.msc” in te typen).
Door nu op een partitie te gaan staan met de muis pointer en op de rechter muisknop te drukken kan me via “Delete” partities verwijderen. Dat gaat goed op een partitie na. De “Healthy (Recovery Partition)” is niet op deze manier te verwijderen. Om dat voor elkaar te krijgen moet men iets complexere handelingen uitvoeren.
Open een command prompt (of DOS box of CLI, hoe men het ook wil noemen) als Adminstrator (dit scherm kan ook geopend worden via de Start knop (W7) en in het Run/Search scherm “cmd” in te typen).
Type in:
- Diskpart
Opent de Diskpart applicatie
- Rescan
- List disk
Laat een overzicht zien van de gekoppelde schijven. Identificeer de disk die de partitie bevat die men wil verwijderen. In dit geval # 7.
- Select disk 7
- List partition
- Select partition 1
- Delete partition override
In Disk Management kan men nu zien dat de HD nu nog maar uit een enkele partitie bestaat.
Om de schijf nu te kunnen gebruiken moet men deze eerst formatteren. Dat kan door via “Disk Management” de drive te selecteren met de muis, de “Format” optie te kiezen met de rechter muis knop en deze vervolgens uit te voeren.
Als alles goed is gegaan kan men In “Disk Management” vervolgens zien dat men een portable hard disk gecreëerd heeft.
Wie wat bewaart die heeft wat…
Ik ben zo iemand die moeite heeft zaken weg te gooien die nog goed functioneren hetgeen betekent dat ik in de loop der jaren nogal wat hardware verzameld heb die ik maar zeer zelden gebruik. Soms is dat echter best wel handig.
Voor rekenwerk heb ik nog altijd de neiging om naar de rekenmachine te grijpen, in dit geval een Ti-83 Plus. Nu ben ik laatst in een nieuwe baan gestapt waar ik engineering doe hetgeen betekent dat ik weer meer met eenheidsconversies te maken heb. Dus ik bedacht me dat ik een eenheidsconversieprogramma (SciTools) op de Ti-83 Plus kon installeren. Dat bleek echter niet zo eenvoudig te zijn. Ik had weliswaar ook een Ti-Graph Link kabel in mijn bezit maar die is uitgerust met een RS-232 poort. Op zich leek dat geen probleem te zijn aangezien ik ook USB-RS232 conversiekabels in mijn bezit heb. Na de TI Connect™ software geïnstalleerd te hebben op mijn Windows 10 computeren de opstelling opgebouwd te hebben (W10 PC – USB-RS232 kabel – Ti-Graph Link kabel – Ti-83 Plus) probeerde ik verbinding te maken met de Ti-83 Plus (deze stond aan). Dat lukt echter niet, het lukte de PC niet om via de toegekende COM poort met de Ti-83 Plus te communiceren. De Connect software kon de rekenmachine niet vinden. Het gebruik van een andere USB-RS232 kabel, een Windows 7 PC en zelfs een Windows XP PC, het werkte niet. Zelfs niet nadat ik op de Windows XP PC het oudere Graph Link programma geïnstalleerd had.
Uiteindelijk ben ik teruggevallen op mijn oudste laptop, die zelfs nog een RS-232 poort heeft, een Sony Vaio waarop Windows 98 second edition (direct uit de doos, zonder updates) geïnstalleerd is. Zoals op onderstaande foto’s te zien is daar lukte het me wel om te communiceren met de Ti-83 Plus via het Graph Link programma.
De reden omdat ik op deze laptop W98 direct uit de doos geïnstalleerd heb staan is omdat ik wat meer hardware met een RS232 poort erop in mijn bezit die niet meer werkt nadat de Windows 98 updates geïnstalleerd zijn. Schijnbaar is er op een gegeven moment iets in de RS-232 drivers veranderd waardoor sommige hardware tools niet meer kunnen communiceren met de PC.
Het kan dus handig zijn om wat oudere spullen te bewaren. Je weet maar nooit wanneer je het weer nodig hebt. Alhoewel… ik had natuurlijk ook een (zeer) prijzige nieuwe rekenmachine kunnen kopen. Daar heb je echter iets minder plezier mee…
MEL Science
Enige tijd geleden struikelde ik echter over de website van MEL Science. Dit is een vereniging die experimenteerdozen verkoopt gekoppeld aan een abonnement waarbij men maandelijks een experimenteerdoosje dat 3 experimenten bevat toegestuurd krijgt voor een periode van 12 maanden. Jammer genoeg leveren ze alleen binnen de UK en Rusland. Bijna een reden om naar de UK te verhuizen. De experimenten worden onder “Practicum” ook in detail beschreven waarbij deze op de website. Ook zijn in de beschrijving filmpjes te vinden waar deze experimenten in detail getoond worden. Alleen daarom is deze site de moeite van het bezoeken waard.
Filosofie definitie
In het SF boek van E. William Brown, ”Perilous Waif (Alice Long #1) ”, las ik de volgende zin die mij wel aansprak.
“I once heard philosophy defined as ‘the study of things that no one understands’, and after all my instruction in the classics I believe that to be a fair assessment. When humanity comes to understand a topic it becomes its own field of study, and no longer a matter for philosophers.”
Ik heb de frase gegoogeld maar kon deze verder niet vinden hetgeen suggereert dat deze van de auteur afkomstig is.
Het boek zelf vond ik trouwens ook goed leesbaar.
Enkele raak geformuleerde observaties
“Gegen Dummheit kämpfen selbst die Götter vergebens”
“Never attribute to malice that which is adequately explained by stupidity”
Hanlon’s Razor
Het kost oneindig meer energie om onzin te weerleggen dan te produceren.
Wet van Bandolini
Defecte LED Lamp
Als milieu en energiebewuste burger koop je tegenwoordig natuurlijk een LED lamp als je een lampje moet vervangen. Volgens de reclame gebruiken ze weinig vermogen en zijn ze nagenoeg onverwoestbaar. Dat geld misschien voor de duurdere maar voor de goedkopere, die ook aardig wat duurder zijn dan een gewone gloeilamp, geldt dat niet. Een van mijn LED lampjes was binnen een week kapot. Bij nadere beschouwing was er slechts een LED van de hele serie die erop zit doorgebrand. Schijnbaar is dan onmiddellijk de hele lamp onbruikbaar. Dat komt dus helemaal niet in de buurt van de 20.000 tot 40.000 branduren die men mag verwachten.
Row Rathenow Kleinmikroskop B
Kleine, een beetje aparte, microscopen verzamelen is een beetje een hobby van me geworden. Recentelijk heb ik de Row Rathenow Kleinmicroscop B verkregen. Dit is een microscoop die in de voormalige DDR als schoolmicroscoop gebruikt werd. De microscoop, is compact (17 cm hoog), voelt degelijk aan maar is verrassend licht in gewicht. Het lichte gewicht komt door het gebruik van lichtgewicht materialen zoals plastic voor de meeste onderdelen en aluminium voor de optische buis. Het objectief bestaat uit 2 onderdelen, 2 lensdelen, die op elkaar geschroefd kunnen worden waardoor me zowel een vergroting van 125x (1) en 200x (1+2) kan bereiken. Het vergrotingsbereik verloopt continue vanaf 50x door de buis naar boven te trekken zodat deze lange wordt. Op de buis staan markeringen die de vergrotingsfactor aangeven.
De spiegel kan gepositioneerd worden door een klein heveltje dat aan de zijkant bevestigd is. Een ander hendeltje is om een eenvoudig gaten diafragma te bedienen. De tube kan in zijn geheel uit het lichaam gehaald worden.
In de foto van de microscoop heb ik een foto van een preparaat geplaatst dat ik gemaakt heb door mijn mobiele telefoon camera op het oculair te plaatsen. Het preparaat is een stengel van een paardenstaart.
Natroliet
Bij de practica waar we als lid van de Werkgroep Zand aan deelnemen, krijg je soms ook de kans om micro preparaten van je collega’s onder de polarisatiemicroscoop te bekijken. In dit geval had ik mijn Nedoptifa polarisatiemicroscoop bij me. Het micro preparaat dat ik bekeken heb bevatte Natroliet en was gevonden in Pechbrun in het Fichtegebergte in Duitsland.
Natroliet (Na2[Al2SiO3O10].H2O) is een zeoliet dat kristallen vormt die zich manifesteren als lange naaldvormige prisma’s in bundelvormige aggregaten. De kristallen vallen onder het orthorombische kristalstelsel. De kleur van de kristallen beslaat het kleurspectrum van wit naar grijs naar kleurloos. Andere kenmerken zijn een hardheid van 5-5.5 en een witte streepkleur.
Veel van deze kenmerken zijn inderdaad in onderstaande plaatje te herkennen.
Your mother was a chemist
http://kitchenscience.sci-toys.com/
Ik heb mijn moeder maar ook mijn vrouw er wel eens van proberen te overtuigen dat wat zij in de keuken deden ook een vorm van chemie was. Op de een of andere manier kwam ik daarbij niet erg overtuigend over. Dat kwam misschien wel door mijn opmerking dat ik redelijk veel synthese werk heb gedaan en daar wel geleerd heb om recepten op te volgen en dat ik daarom, als ik het zou willen, best wel zou kunnen koken. Het probleem met deze bewering is dat ik een hekel aan koken heb en de keuken graag aan anderen overlaat, hetgeen mijn bewering mogelijk wat moeilijker te accepteren maakte. De website die we hier bespreken ondersteund echter wel mijn oorspronkelijke stelling. Onder elk menu item kan men een kookproces vinden waarvan vervolgens uitgebreid de chemische achtergrond wordt uitgelegd. Na die uitleg kan men meestal een recept van een experiment vinden. Dit kan een kookrecept zijn maar ook een meer wetenschappelijk experiment (bv DNA extractie uit een pompoen). Al met al een smakelijke web site.