Lid zijnde van de NGVM heeft de COVID epidemie een nogal negatief effect gehad op onze werkmiddagen/avonden waar we een microscopisch onderwerp verder uitdiepen. Gelukkig begint dat nu langzamerhand weer op gang te komen met inachtname van de vereiste COVID maatregelen. Gistermiddag hadden we een bijeenkomst waarbij we pantoffeldiertjes bestudeerden. We hebben hierbij gebruik gemaakt van kleuring met Neutraalrood en kleuring van gist (voedsel) met Congorood. Onderstaande filmpje laat een pantoffeldiertje zien, waarin men alle kenmerken kan waarnemen.
Pantoffeldiertjes (Paramecium) behoren tot de wimperdiertjes omdat het lichaam van deze eencelligen door duizenden miniscule haartjes is bedekt. Daarmee roeien ze door het water en draaien ze voedsel (groenwiertjes, bacterien maar ook andere trilhaardiertjes) naar zich toe. In het protoplasma ziet men regelmatig een paar blaasjes verschijnen, een bij de voorkant van het dier een bij de achterkant. Elk blaasje wordt langzamerhand groter en verdwijnt dan. Het celmembraan is even uitgeweken en de excretiestoffen en water hebben de cel verlaten. Het beurtlings ineenkrimpen en opzwelling heet “kloppende vacuole”. De celmond geeft door zijn schuine overlangse vorm de de pantoffelvorm aan het diertje. Het voedsel wordt ingesloten in de voedselvacuole. Onverteerbare voedseldeeltje s worden uit de voedselvacuolen rechtstreeks door het celmembraan uitgestoten. Dit gebeurt steeds ongeveer op dezelfde plaats, zodat men spreekt van de cel-anus.
