The is ondertussen al meer dan een jaar geleden dat ik in het Technisch Museum Wenen onderstaande demonstratie opstelling van een “Gravity Well” oftewel een zwaartekrachtveld zag. Een driedimensionale representatie van een vierdimensionale werkelijkheid. Het demonstreert op een mooie manier de baan die een object beschrijft (komeet, planeet, zon) als het in een zwaartekrachtveld komt, geen stabiele baan kan vinden en er uiteindelijk door verzwolgen wordt.
Categorie: Experiment
Kleine experimenten die ik uitgevoerd heb.
Kristalvorming door sublimatie
Sublimatie of vervluchtigen is een faseovergang van vaste stof naar gasfase waarbij de vloeistoffase overgeslagen wordt. Als men het omgekeerde proces bewandeld spreekt men van rijping. De kristallen naftaleen en jood die men kan zien in onderstaande foto zijn volgens dit proces gemaakt. Eerst sublimatie, vervolgens rijping.
Lichtverloop gedurende een bewolkte regenachtige dag
Een eenvoudige manier om het lichtverloop gedurende een dag te volgen is door een zonnecel aan een voltmeter te koppen. Dat kan handmatig maar ook geautomatiseerd plaatvinden. Ik heb een zonnecel batterijoplader uit elkaar gehaald en vervolgens de zonnecel aan mijn Vernier LabQuest II gekoppeld via een spannings sensor. Na de zonnecel gepositioneerd te hebben is de meting gestart (4 metingen per minuut, datum: 10 maart 2019, gestart: ca. 11:00 u). Het resultaat kan men zien in onderstaande grafiek. Hoe hoger de spanning des te meer zon op het zonnepaneel valt. Bewolking en regen kan men ook zien als een daling van de gemeten spanning. Tegen de avond wordt er bijna geen spanning meer gegenereerd.
Koperchloride onder de polarisatiemicroscoop
Dooor een stukje koperdraad in zoutzuur te plaatsen en enkele dagen te laten staan maakt men koperchloride (CuCl2). Een ingedampte druppel onder de polarisatiemicroscoop geeft onderstaand beeld.
Euromex ML2000, Objectief 4x, Luckyzoom YW500 HD 5MP USB Cmos Camera Electronic Digital Eyepiece
Is this life?
Het lijkt op iets levends maar dat is het niet. Een druppel alcohol is op een objectglaasje geplaatst. De alcohol verdampt hetgeen het proces is dat men kan waarnemen.
Aspirine onder de polarisatiemicroscoop
Ik heb een aantal aspirine tabletten fijngemaald, vervolgens goed gemengd met isopropanol, afgefiltreerd en aan het filtraat ijswater toegevoegd. Acetylsalicylzuur oftewel acetosal oftewel aspirine kristalliseeert dan uit. Na (koud) affiltreren en het laten drogen van de kristallen aan de lucht heb ik deze opgelost in ethanol. Een druppel van deze oplossing op een objectglaasje, de alcohol laten verdampen en het preparaat onder de polarisatiemicrosscoop bekijken levert onderstaande plaatjes op.
(Euromex ML2000, Objectief 4x,
Luckyzoom YW500 HD 5MP USB Cmos Camera Electronic Digital Eyepiece )
Ademhalingsluchttemperatuur
Een eenvoudig experimentje om uit te voeren is m.b.v. de Vernier LabQuest en een contactthermometer de temperatuur van uitgeademde lucht te meten. Plaats de contactthermometer in een rietje en plak deze vast. Verbind te thermometer met de LabQuest en meet de temperatuur van de uitgeademde lucht door door het rietje heen uit te ademen. We meten een temperatuur van 35 °C.
Waterpest
Eeen filmpje waarin men het transport van chlorophylkorrels in waterpest kan zien.
Cellofaan en gepolariseerd licht
Als men er geen probleem mee heeft om het bioscoopbrilletje dat men krijgt om naar 3D films te kijken uit elkaar te halen dan is men vervolgens in het bezit van twee polarisatiefilters. Om deze polarisatiefilters wat handzamer in gebruik te maken heb ik ze in diaraampjes (zonder glazen) gemonteerd. Om zeker te zijn dat je met polarisatiefilters te maken hebt leg je ze over elkaar heen en roteer je ze t.o.v. elkaar. Polarisatiefilters onder een hoek van 90o gedraaid t.o.v. elkaar doven het doorvallende licht uit zoals te zien is op onderstaande foto. Neem vervolgens een velletje transparant cellofaan en versnipper dit met een schaar in kleine stukjes. Neem nu een diaraampjes houder met glasplaatjes en klem de cellofaansnippers tussen de glasplaatjes. Plaats deze houder tussen de twee polarisatiefilters en plaats deze op een lichtbron. Roteer een van de filters. Men kan dan een caleidoscopisch effect waarnemen.
Plasmabol en spaarlamp
Een “klassiek” experiment om uit te voeren als men in bezit van een plasmabol is. Plaatst men een spaarlamp in de nabijheid van de plasmabol dan gaat deze branden.
In de plasmabol is een bolvormige elektrode is geplaatst in het middelpunt van een afgesloten ruimte die gevuld is met inert gas bij lage druk (1 – 100 Torr). De elektrode wordt op energie gebracht mbv een hoog-voltage, hoogfrequente voedingsbron (grootteorde tientallen kHz). Aangezien de voedingsbron opereert op een hoge frequentie fungeert de plasmabol als het ware als een antenne. De elektromagnetische straling die afgegeven wordt door de plasmabol bevat voldoende energie om de elektronen van de kwikmoleculen die in de spaarlamp aanwezig zijn aan te slaan. Bij terugval wordt UV-straling uitgezonden die dan de elektronen in de fluorescerende verf aan kan slaan waarop bij terugval wit licht wordt uitgezonden.
