Neil deGrasse Tyson in Cosmos

De oorspronkelijke Cosmos serie werd door Carl Sagan gemaakt. Recentelijk heeft Neil de Grasse Tyson een nieuwe versie gemaakt. Daarin doet deze enkele uitspraken die ik op dit blog ook wil vermelden.

Over “het hebben van antwoorden”:

“It is OK not to know all the answers. It is better to admit our ignorance, than to believe answers that might be wrong. Pretending to know everything, closes the door to finding out what is really there”.

Over de “Wetenschappelijke Methode”:

Scientific lessons were made possible by following a set of codified rules.

Test ideas by observation or experimentation, build upon those that pass, reject those that prove false, follow the evidence no matter where it leads and never stop asking questions.

Kritisch denken

Kritisch denken is een hoorcollede van Johan Braeckman over het ontwikkelen van heldere ideeën en argumenten.

Helder, kritisch denken is lastiger dan het lijkt. Mensen zijn geneigd om onterechte verbanden te leggen, patronen te herkennen die niet bestaan en toevallige gebeurtenissen als betekenisvol te zien. We hebben moeite om rationeel over waarschijnlijkheid na te denken en vertrouwen meer op anekdotische verhalen dan op wetenschappelijk onderzoek. Johan Braeckman gaat in op de psychologische factoren die het kritisch denken bemoeilijken en verduidelijkt hoe we correcter kunnen leren denken en ons kunnen behoeden voor foute vormen van redeneren.

Over de spreker

Prof. dr. Johan Braeckman doceert filosofie aan de Universiteit Gent en was ‘Socrates hoogleraar’ aan de Universiteit van Amsterdam. Hij publiceerde o.a. Darwins moordbekentenis en, samen met prof. Etienne Vermeersch, De Rivier van Herakleitos. Een eigenzinnige visie op de wijsbegeerte. Eerder verscheen van hem het hoorcollege Darwin en de evolutietheorie.

ISBN/EAN :                       9789085309215
Publicatiedatum :          2010
Bindwijze:                       Audio CD
Auteur:                            Johan Braeckman

Kritisch denken

De ongelovige Thomas heeft een punt

In dit blog heb ik er al vaker melding van gemaakt dat ik lid ben van allerlei sceptische bewegingen (Skepsis, De vereniging tegen de Kwakzalverij) Ook ben ik lid geworden van de Skepsis Groep Amsterdam. Een van de activiteiten die we ondernemen is het lezen en bespreken van boeken.

Een van de boeken is `De ongelovige Thomas heeft een punt (een handleiding voor kritisch denken)’ en is geschreven door Johan Braeckman en Maarten Boudry.

De titel van het boek verwijst naar een verhaal in het nieuwe testament. Het refereert naar de apostel Thomas die niet kon geloven dat Jezus uit de dood was opgestaan tenzij het bewezen werd. Hij ging pas overstag nadat hij met Jezus geconfronteerd werd en de wonden die Jezus toegebracht waren kon zien. Jezus nam hem dat kwalijk en zei ‘Zalig zijn zij die niet zien en toch geloven’. In de kerkliteratuur wordt Thomas min of meer opgevoerd als zijnde een sul. De kern van het boek is er op gericht om aan te tonen dat Thomas eigenlijk nog niet kritisch genoeg was. Uitgaande van de stelling dat buitengewone beweringen om buitengewone bewijzen vragen had Thomas beter vast moeten stellen of hij niet gewoon belazerd werd.

Het boek is opgebouwd uit negen hoofdstukken. `De ondraaglijke lichtgelovigheid van de mens` is een inleidend hoofdstuk dat ingaat op menselijk bijgeloof en toelicht wat scepticisme en kritisch denken eigenlijk inhouden. `De kwetsbaarheid van het brein` legt uit hoe we de werkelijkheid om ons heen waarnemen en hoe de dataverwerking binnen ons brein ons parten kan spelen. `Over samenzweringstheorieën` gaat uiteraard over samenzweringen maar vooral over de manier van denken van mensen die dit soort theorieën aanhangen. Enkele hulpmiddelen worden aangereikt die helpen zulke theorieën te toetsen. `Over hoaxen en cryptiden` gaat over vormen van zelfbedrog. `De trukendoos van het geheugen` behandelt herinneringen. Het hoofdstuk laat o.a. zien hoe valse herinneringen opgewekt kunnen worden en welke consequenties dat kan hebben als therapeuten doordraven. `Zelfbedrog en cognitieve dissonantie` houdt ons een spiegel voor en laat zien hoe we met feiten omgaan die niet in ons wereldbeeld passen.  `Religie en het bovennatuurlijke` gaat over de meer religieuze thema’s zoals bv het leven na de dood maar ook spoken worden kritisch behandeld.  `Wetenschap en pseudowetenschap` gaat dieper in op wetenschapsfilosofie maar laat ook zien dat het soms niet altijd even makkelijk is om te bepalen wat onder wetenschap valt of onder pseudowetenschap. In `Onzin voor gevorderden` wordt het post-modernisme  kritisch doorgelicht en kan men concluderen dat er niet veel van overblijft.

Persoonlijk vind ik dat het boek in een zeer prettige stijl geschreven is. Nadat ik er eenmaal aan begonnen was heb ik het bijna in een keer uitgelezen (aangezien ik een fulltime baan heb bedoel ik hier een paar avonden mee). Het taalgebruik is niet complex en als er `moeilijke` woorden gebruikt worden zijn deze functioneel. Een van de doelstellingen van het boek is om de lezer te helpen om helder en kritisch te leren denken en wat dat betreft is het boek een geslaagd hulpmiddel.

Als ondersteuning voor het boek is er de website, alwaar men multimediale achtergrondinformatie voor elk hoofdstuk kan vinden.

Ook vermeldenswaard is dat men bij de NRC Handelsblad Academie een CD set  kan kopen die het hoorcollege ‘Kritisch Denken’ van Johan Braeckman bevat. Dit hoorcollege is een afspiegeling van het hier besproken boek.

Auteurs:            Johan Braeckman & Maarten Boudry
Titel:                  De ongelovige Thomas heeft een punt (een handleiding voor kritisch denken)
Uitgever:           Houtekiet
Jaar:                   2011 (5de druk in 2012)
ISBN:                  9789089241887

Stollende kokosolie

Recentelijk was ik met een experimentje bezig waarbij ik naar de stolling van kokosolie keek ik probeerde vast te stellen of ik de temperatuur waar deze faseverandering plaatvind ook optisch m.b.v. een fotocel kan waarnemen.

Als onderdeel van dit experiment heb ik ook de stolling microscopisch bekeken zoals op onderstaande foto te zien is. Onder de polarisatie microscoop kan men de groei en agglomeratie van kleine naalden zien.

Deze foto’s had ik op mijn Google drive geplaatst en Google+ heeft een drietal foto’s samengevoegd tot een animatie.

Rekenliniaal

Soms kom je bij de Kringloopwinkel iets tegen dat je niet kunt laten liggen. In dit geval een voorwerp dat ik in mijn jeugd nog gebruikt heb, een rekenliniaal. Typisch een voorwerp dat herinneringen oproept, ook aan logaritme en sinus tabellen. Eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat ik nooit echt goed was in het gebruik van de rekenliniaal en toen rekenmachinetjes beschikbaar kwamen ben ik daar zo snel als maar mogelijk was op overgestapt. Ik meen me te herinneren dat mijn eerste wetenschappelijke rekenmachine een TI-57 was, die zelfs te programmeren was.

Eenmaal thuis besefte ik pas dat de rekenliniaal niet helemaal in orde was. Afgezien dat hij niet lekker meer glijdt zit er ook geen schuif meer op. Desalniettemin, de 50 eurocent die ik ervoor betaald heb maken het geen miskoop maar een prijs die ik wel voor een nostalgische gevoel overheb.

Skepsis congres op 26 October 2013

Lid zijnde van Skepsis heb ik een keer per jaar het voorrecht het Skepsis congres te mogen bijwonen. Dat bevalt elk jaar goed. Het programma kan men op het web vinden maar enkele sprekers maakten een paar opmerkingen die ik op dit blog wilde delen.

Willem Betz

Prof. em. dr. W. Betz was hoogleraar Huisgeneeskunde aan de VUB. Hij is thans ondervoorzitter van SKEPP.  Op dit congres deelde hij zijn ervaringen die hij in België heeft meegemaakt alwaar een poging wordt gedaan om de Wet Colla werkzaam te maken. Hij deed verslag van waarlijk Kafkiaanse ervaringen met ambtenaren en een minister die niet gehinderd door feiten alleen maar politieke doelen nastreven, bereid zijn om alles recht te praten wat krom is en dan ook nog durven te beweren dat ze dit doen om het publiek te beschermen.  Enkele citaten uit zijn lezing:

  • Gezondheid is een veel te ernstige zaak om aan de artsen over te laten.
    (Refererend naar de houding van overheid en ziekenfondsen momenteel lijken aan te nemen, ook heel herkenbaar voor Nederlanders)
  • De bevolking heeft recht op een goede kwaliteit kwakzalvers.
    (Refererend naar wat deze Wet Colla lijkt te willen bereiken)
  • Het verschil tussen osteopathen en chiropractici is dat je de laatsten al van ver weg kunt horen kraken.
  • Ze noemen zich niet-conventioneel maar willen wel bij de reguliere geneeskunde gaan behoren, zonder aan de conventie te willen voldoen nl een overtuigend bewijs voor werking te geven.
    (Refereren naar wat al die zgn alternatieve geneeskundige clubjes lijken te willen bereiken met hun campagne om erkend te willen worden)
  • We hebben recht op door de staat betaalde zakkenrollers.
    (Wederom refererend naar wat deze Wet Colla lijkt te willen bereiken)

Dap Hartmann

Dr. L. Hartmann is astronoom en universitair hoofddocent innovation management and entrepreneurship aan de TU Delft. Zijn verhaal had als titel het beroemde citaat van Carl Sagan.

Uitzonderlijke beweringen vereisen uitzonderlijk bewijs

Tijdens zijn lezing gaf hij ook verslag van de observatie dat mensen die in allerlei buitenissige zaken geloven (UFO’s, graancirkels, etc.) dit meestal niet beperken tot een buitenissigheid   maar vaak ook voor het hele spectrum gaan.

Oftewel: Een bijgeloof komt nooit alleen.

Hij sloot zijn lezing af met een prachtig Calvin en Hobbes citaat:

Sometimes I think the surest sign that intelligent life exists elsewhere in the universe is that none of it has tried to contact us

Bekocht of behandeld?

Zeker op dit blog probeer ik er geen geheim van te maken dat ik redelijk skeptisch ben en uiterst kritisch sta tegenover allerlei zogenaamde alternatieve geneeswijzen, occultisme en andere vormen van kwakzalverij en boerenbedrog.  Enkele jaren geleden ben ik daarom lid geworden van twee verenigingen, de – Vereniging tegen de Kwakzalverij  en – Skepsis -.  Skepsis  levert een kritische blik op buitengewone beweringen, pseudowetenschappelijke theorieën, dubieuze therapieën en paranormale overtuigingen terwijl de Vereniging tegen de Kwakzalverij meer georiënteerd is op het bevechten/bekritiseren van medische  wantoestanden.

Een van de voordelen van het lid zijn van deze vereniging is dat men de symposia en congressen kan bijwonen.  Op 2 oktober 2010 ben ik aanwezig geweest bij het symposium – Bewijs geleverd? – in het Felix Meritis  in Amsterdam dat georganiseerd werd door de Vereniging tegen de Kwakzalverij. De vraagstelling die als rode draad door de presentaties liep was: Hoe oordelen consumenten, behandelaars, wetenschappers en rechters over alternatieve behandelwijzen? Alle lezingen die dag heb ik als bijzonder boeiend ervaren, maar van slechts twee sprekers heb ik het boek dat zij gezamenlijk geschreven hebben die dag gekocht. Deze sprekers waren Simon SIngh en Edzard Ernst en het boek dat ik hier wil bespreken heet – Bekocht of behandeld, De feiten over alternatieve geneeswijzen -.

Dr. Edzard Ernst, arts en professor in ‘Complementary Medicine’ aan de Universiteit van Exeter (GB). Hij stichtte in 1993 aldaar de eerste leerstoel in Complementaire Geneeskunde en doet wetenschappelijk onderzoek naar de effectiviteit van alternatieve geneeswijzen. Hij is oprichter en hoofdredacteur van twee medische tijdschriften (FACT [‘Focus on Alternative and Complementary Therapies’] en Perfusion). Hij kreeg 13 wetenschappelijke prijzen, publiceerde meer dan 1000 artikelen alsmede meer dan 40 boeken. Het ziet er naar uit dat hij deze leerstoel gaat verliezen doordat Prins Charles (een gelovige in alternatieve geneeskunde en andere soorten van bijgeloof) druk heeft zitten uit te oefenen op het universiteitsbestuur om deze leerstoel op te heffen.

Dr. Simon Singh  is een gepromoveerd deeltjes fysicus. Hij was vanaf 1991 werkzaam bij de wetenschapsafdeling van de BBC en was ook gedurende vele jaren columnist bij de Britse kwaliteitskrant – The Guardian. Hij is de auteur van populair-wetenschappelijke boeken zoals: Fermat’s Last Theorem, The Code Book, Big Bang en natuurlijk het boek dat we hier bespreken en waarvan hij co-auteur was: Trick or Treatment, Alternative Medicine on Trial. Simon Singh is werd aangeklaagd wegens smaad door de Britse Vereniging van Chiropractoren, voor het maken van een genuanceerde opmerking in een van zijn columns, een strijd die hij na twee jaar op het nippertje gewonnen heeft. De publiciteit waarmee dit gepaard is gegaan heeft ertoe geleid dat de infame Britse –Libel Laws –  aangepast gaan worden.

Het boek zelf behandeld wetenschappelijk onderzoek dat uitgevoerd is op Alternatieve geneeswijzen en bevat ook een uitgebreide discussie over de principes van dit wetenschappelijk onderzoek, de valkuilen en hoe men de resultaten moet interpreteren.

‘Onze missie,’ stellen Simon Singh en Edzard Ernst, ‘is het onthullen van de waarheid over drankjes, zalfjes, pillen, naalden, kloppen en het werken met energieën. Remedies die buiten het domein van de conventionele geneeskunde liggen en in toenemende mate worden gebruikt om patiënten te genezen.’

In Bekocht of behandeld? gaan ze op zoek naar het antwoord op de volgende vragen:
*Wat werkt er wel en wat niet?
*Wat zijn de geheimen en wat de leugens?
*Wie is betrouwbaar en wie is het alleen om het geld te doen?
*Weten de artsen van tegenwoordig wat het beste is, of zijn we meer gebaat bij oudewijvenpraat, die teruggrijpt op oude wijsheid?

Persoonlijk vind ik dit een zeer goed geschreven boek, als ik eenmaal een het lezen was moest ik mezelf soms dwingen om het weg te leggen. Niet alle denkbare alternatieve geneeswijzen worden behandeld het boek richt zich op accupunctuur, homeopathie, chiropractische therapie en kruidengeneeskunde. De reden hiervoor is eigenlijk heel eenvoudig, dit zijn de geneeswijzen waar het meeste – echt – wetenschappelijk onderzoek aan gespendeerd is. Het moge ook duidelijk zijn dat er van de meeste claims die gemaakt worden door de beoefenaars van deze geneeswijzen weinig overblijft  nadat ze kritisch beoordeeld worden. Van homepathie blijft niets over, er lijken nog enkele diuscussiepunten te zijn m.b.t. accupunctuur (mede veroorzaakt door de problemen met het opzetten van een duidelijk experimenteel kader), het werkzame deel van chiropractie lijkt niet onderscheidbaar te zijn van fysiotherapie, en alleen voor kruidengeneeskunde kan men soms duidelijke correlaties vinden. Dat laatste is natuurlijk niet helemaal vreemd aangezien vele medicijnen een oorsprong vinden in kruiden (bv aspirine, kinine). Dat de kruidengeneeskunde niet zonder extra risico is wordt ook voldoende aannemelijk gemaakt.

Daarnaast bevat het boek een interessant aanhangsel nl een snelle handleiding voor alternatieve geneeswijzen. Dit is vooral handig aangezien vooral in het wereldje van de alternatieve geneeskunde de kretologie en de eufemismen de overhand voeren. In dit aanhangsel worden een aantal alternatieve geneeskundes behandeld in de vorm: Naam, Beschrijving, Achtergrond, Wat is het Bewijs?, Conclusie.

Titel: Bekocht of Behandeld?
Auteurs: Simon Singh & Edzard Ernst
Jaar: 2010
Uitgever: Arbeiderspers (https://www.arbeiderspers.nl/web/Auteurs/Boek-5.htm?dbid=29173&typeofpage=94280)
ISBN: 9789029573139

Sonoluminescentie

In deze blogbijdrage wijk ik een beetje van mijn straniem af als ik websites met experimenten bespreek. Er is eigenlijk maar een experiment op de website www.techmind.org dat de me interesseert en dat is een getailleerde beschrijving  hoe men zelf een sonoluminescentie opstelling kan bouwen. Sonoluminescentie is het verschijnsel dat in een vloeistof die blootgesteld wordt aan ultrageluid lichtflitsen kunnen optreden. Het mechanisme is nog steeds niet exact bekend. Een gedetailleerde discussie over sonoluminescentie kan men vinden in een Scientific American artikel van Seth J. Putteman `Sonoluminescence: Sound into Light` ( February 1995).

In datzelfde nummer kan men in de rubriek `The Amateur Scientist`een artikel vinden geschreven door Robert A. Hiller en Bradley P. Barber  getiteld `Producing Light from a Bubble of Air` ( p. 78-80) waarin de bouw van een sonoluminescentie opstelling beschreven wordt die als basis diende voor de beschrijving op deze website.

Vernier Power Amplifier Function Generator

Om wetenschappelijke experimenten ook thuis te kunnen uitvoeren ben ik altijd op zoek naar handige (en gratis) programma’s. Recentelijk vond ik de ‘Vernier Power Amplifier Function Generator’ , een programma dat de geluidskaart van de computer verandert in een functie generator. Er zijn meer van dergelijke tools te vinden op het web. Voorbeelden hiervan zijn ‘ Sweepgen’ , ook een functiegenerator,  en ‘ Soundcard Oscilloscope’, een programma dat het mogelijk maakt je geluidskaart als een oscilloscoop te gebruiken.

De Vernier Power Amplifier kan zowel een gelijkspannings signaal (DC) als verschillende soorten wisselspanning (sinus, blok, zaagtand) genereren. Zoals het hoort voor een functiegenerator kan men ook de frequentie instellen, een offset definiëren en de output frequentie met een factor twee omhoog of omlaag bijstellen (een octaaf).

Al met al een handig programma als men wel eens elektronica experimenten uitvoert.

Ideeen, hoe ze te kraken

  1. Gewoon negeren

Men bewaart een dodelijk stilzwijgen. Alleen veteranen zijn daarvan niet onder de indruk.

  1. Bespotten

“Meent u dat nu werkelijk in volle ernst?”of “Wij hebben hier uitsluitend genieën in ons midden”en geen mens wil meer iets van het plannetje weten.

  1. Uitlachen

“Haha, dat is een nieuwe. U hebt zeker de hele nacht rechtop in bed gezeten om daarmee nu voor de dag te kunnen komen.”

  1. Overdreven loven

Na vijf minuten vraagt iedereen zich af waar de fout zit.

  1. Qp de kosten wijzen

“Heeft u zich wel afgevraagd wat dat gaat kosten?”Kosten zijn altijd reëel; besparingen meestal denkbeeldig.

  1. De oorspronkelijkheid in twijfel trekken

“Maar dat heeft Kleisterbrink toch al vier maanden geleden voorgesteld” en de aandacht concentreert zich op de auteur en niet langer op het plan.

  1. Buitenspel zetten

Zeg gewoon, dat het idee in strijd ls met de principes van het bedrijf.

  1. Subtiele verdachtmaking

“We moeten er voor oppassen, dat we ons niet overmatig bevoordelen. Dat zou een beetje te lichtzinnig zijn”.

  1. Vermoeidheid uitzaaien

“We hebben alles al geprobeerd” is een prima tekst om vooral nieuwelingen te ontmoedigen.

  1. Cumulatieve afbraak

Tien of twintig gronden noemen waarom het niet kan.

  1. Verbinding leggen met een zwart schaap

“Is Ruitenbeek hier niet al eens mee gekomen?” Ruitenbeek is er twee jaar geleden uitgevlogen omdat hij bonje met de baas kreeg.

  1. Behendig van tafel schuiven

Van onderwerp veranderen, een ander punt er tussen schuiven of snel de bijeenkomst beëindigen.

  1. Kapot veranderen

Schijnbaar enthousiast hier en daar een kleine verandering voorstellen met het verzoek. Die nog eens afzonderlijk te willen bekijken.

  1. Nog beter verlangen

“Ja, dat is goed, maar ik weet zeker, dat u nog veel betere ideeën heeft.”

  1. In stukjes hakken

Zolang over onderdelen van het plan doormelken, totdat het eigenlijke doel uit het oog is verloren.

  1. Het historische argument

“Zoiets is tot dusver nog nooit ergens geprobeerd.”

  1. Op de lange baan schuiven

“Aardig idee. Daar moeten we het later nog maar eens over hebben.”

  1. De auteur impopulair maken

Iedereen kregel maken door de auteur tot tijdrovende uitwijdingen aan te zetten.

  1. Technisch knock out slaan
  2. Wijzen op verordeningen en wetten, waarmee het idee in strijd zou zijn.
  3. Over de technologie van het idee zeuren: “Als we de x-computer als terminal gebruiken zijn we aangewezen op het y moduul bij de input en dan moet de hele codering voor onze time-sharing worden aangepas t “.
  4. De commissie

Als geen van de voorgaande 19 methoden uitkomst heeft gebracht, benoem dan een commissie om het plan nader uit te werken. Niemand zal er dan ooit meer iets van terug zien.