Een regenboog kan men beschouwen als een van de prachtige natuurkundige fenomenen waarmee de natuur ons verwent. Ze ontstaan als de zon achter je staat en lichtstralen door regendruppels weerkaatst op je oog vallen. In de regendruppels wordt het witte licht van de zon in zijn verschillende basiskleuren gebroken. Hierbij kan men waarnemen dat de buitenste boog rood is en naar binnen toe meer violet van kleur is. Dit schrijvende vraag ik me nu af of dat de reden is dat als men een lichtspectrum door een spectroscoop bestudeert, volgens afspraak, het rood aan de linkerkant geplaatst wordt. Regelmatig ziet men ook een dubbele regenboog, twee regenbogen onder elkaar waarbij de tweede regenboog, boven de eerste, zwakker schijnt dan die eerste. Ook kan men zien dat de kleuren van die tweede regenboog als het ware gespiegeld staan ten opzichte van de eerste regenboog, het rood staat dan onderaan. De verklaring is dat er een dubbele terugkaatsing van zonlicht in de regendruppels is ontstaan.
Beide fenomenen kon ik op 24 augustus waarnemen nadat ik, vlak na een regenbui naar buiten liep. Ik heb onmiddellijk een aantal foto’s gemaakt met mijn Samsung Galaxy Note 4 (16 MP). Als men heel goed kijkt kan men op de bovenste foto ook al de tweede regenboog zien. Op de onderste is dat iets duidelijker te zien.
Tijdens het schrijven van dit stukje kwam een herinnering naar boven drijven. Ik heb ooit wel eens gelezen dat er dichters en/of gelovigen waren die moeite hadden met de wetenschappelijke verklaringen van natuurfenomenen, waaronder de regenboog. Volgens hun zou dit “afbreuk doen aan de wonderlijke schoonheid ervan”. Het moge duidelijk zijn dat dit soort opmerkingen voor mij in de categorie “nonsicaal gebral” valt. Juist het feit dat we een verklaring hebben, maakt het fenomeen nog fascinerender. Het samenspel van die talloze druppels, probeer je eens een voorstelling te maken hoe en of je dat wel kunt modelleren. Ik zou deze mensen wille adviseren om Minnaerts ‘Natuurkunde van het vrije veld – Licht en kleur in het landschap’ open te slaan en te lezen wat hij over de regenboog en andere halo-verschijnselen te vertellen heeft.