Een van de vragen waarmee men wel eens worstelt, is waarom het lijkt of sommige mensen zo hun best doen om feiten te ontkennen. Het fenomeen staat in de psychologie bekend als cognitieve dissonantie. Een mooie compacte definitie kwam ik laatst in het NWT magazine tegen (December 2012, p. 23).
Cognitieve dissonantie is de psychologische spanning die ontstaat wanneer je de mening niet wordt onderbouwd door de feiten. Deze spanning kun je op twee manieren verminderen; ofwel door je mening te herzien, ofwel door de feiten weg te rationaliseren.
Een persoon met een overtuiging is moeilijk op andere gedachten te brengen. Vertel hem dat jet het niet met hem eens bent, en hij zal zich afkeren. Toon hem feiten of grafieken en hij zal je bronnen in twijfel trekken. Spreek hem aan op zijn logisch denkvermogen en hij zal niet in staat zijn je punt te zien.
Recentelijk heb ik iets soortgelijks meegemaakt.