Een van die zaken waar je wel eens moe van wordt in discussies met – ware gelovigen – is het relativeren van het begrip –realiteit – in goed Nederlands – de werkelijkheid – genoemd. Het is ongelooflijk hoeveel pseudo metafysica je soms over je heen krijgt. Over het algemeen beweert men dan dat feiten en werkelijkheid niet bestaan, een soort constructies van de geest zijn. Alles is mogelijk, als men maar wil. Mijn tegenargument was dan vaak de vraag wat men dacht dat er zou gebeuren als men van een gebouw van 10 m hoog springt richting een betonnen vloer. De realiteit komt je dan op een zeer harde manier tegenmoet en als je alleen maar je benen breekt kun je blij zijn. In dit soort discussies ging men nooit echt op dit soort argumenten in. Meestal werd er gebruik gemaakt van de klassieke ontwijk truc, nl over iets anders beginnen.
Laatst kwam ik een quote van Philip K. Dick (1928 – 1982) tegen een van de beste SF schrijvers uit het genre. Bijna al zijn boeken ondertussen verfilmd. De film – Blade Runner – is op een van zijn verhalen gebaseerd.
De quote die relevant is voor bovenstaand verhaal is:
Reality is that which, when you stop believing in it, doesn’t go away.
Vrij vertaald:
De werkelijkheid is dat watt weigert weg te gaan als ik stop met erin te geloven.
Beter kan men het eigenlijk niet samenvatten.