De screendimmer van de Raspberry Pi uitschakelen

Een van die zaken die niet zo gemakkelijk te realiseren zijn op de Raspberry Pi is het uitzetten van de screendimmer. In het verleden lukte me dat door gebruik te maken van onderstaande procedure.

Open een terminal window en type in:

  • sudo nano /etc/rc.local

Voeg aan de nu geopende file de volgende twee regels toe:

# turn of console blanking
setter –blank 0

Het “setterm –blank 0” commando zet de terminal  blanking periode op 0 s hetgeen betekend dat deze uitgeschakeld wordt. RC.local wordt uitgevoerd op het einde van de boot procedure met root privileges zodat het commando alle fysieke consoles (TV&HDMI) beïnvloedt.

Controleer of het script werkt door in de terminal in te typen.

  • sudo sh /etc/rc.local

Men krijgt dan het IP adres te zien. Het uitprinten daarvan is ook opgenomen in het script.

Jammer genoeg werkt deze oplossing niet meer. Na 15 min krijgt men nog steeds een zwart scherm te zien. Via Google heb ik de volgende, eenvoudig uit te voeren, oplossing gevonden.

Installeer de xscreensaver door in een terminal in te typen:

  • sudo apt-get install xscreensaver

Reboot hierna de Raspberry Pi. In de preferences kan men nu een screensaver optie vinden alwaar men de screensaver kan uitschakelen. Deze oplossing werkte voor mij.

Scheermes van Hanlon

Het scheermes van Hanlon (of Hanlons scheermes) luidt:

“Never attribute to malice what can be adequately explained by stupidity”

Vertaling: “Schrijf nooit aan kwade opzet toe wat afdoende verklaard kan worden door domheid.”

Het is een van de betere argumenten die men  tegen complottheorie denkers kan gebruiken. Deze vergroten nogal kleine onduidelijkheden of foutjes in officiële berichtgeving.

Soms vraag je je af of ze wel eens in het bedrijfsleven on voor de overheid gewerkt hebben. Hoe moeilijk het niet is om alle neuzen dezelfde kant te laten opgaan.

De “80% is goed genoeg” regel

Vandaag hoorde ik tijdens een lezing op mijn werk een leuk en correct tegenargument tegen een van die 80/20 regels die managers graag (tegen je) gebruiken als je je werk goed probeert te doen.

Men claimt dat in de dagelijkse praktijk te veel tijd verloren gaat als men zijn  werk voor 100% goed probeert te doen. Vooral de laatste 20% kost de meeste tijd. Er wordt overlegd, gewikt en gewogen om die laatste 20% maar goed te krijgen. Dat is eeuwig zonde. Vaak is 80% al meer dan voldoende. Die laatste 20% verbeter je tijdens het proces.

Als het eenmaal zover is dat we mensen kunnen klonen, kan men zich echter beter niet aan deze regel houden. Onze genen komen voor ongeveer 98% overeen met zowel de bonobo als de chimpansee. Het moge dus duidelijk zijn dat we  als we ons met dit soort  technieken bezig houden we  beter niet volstaan met het volgen van dit soort regels en dat een accuraatheid van nagenoeg 100% een vereiste is. Als je de laatste 20% tijdens het proces wilt verbeteren ben je al te laat.

Je kloon zou er dan zoals hierbeneden weergegeven kunnen uitzien, ge-deëvolueerd naar een Homo habilis die  2.2 miljoen jaar geleden op de aarde rondliep.

Searchen in Google

Op mijn website heb ik al eens een stukje geschreven over literatuuronderzoek , in zijn algemeenheid maar ook hoe te zoeken in Google.

Alle goede zoekmachines hebben een ding gemeen, nl dat het mogelijk is om de database te doorzoeken m.b.v. de zgn. BOOLEAN operatoren. De meest belangrijke operatoren zijn:

  • AND in het Nederlands EN in Google aangegeven mbv een + teken. Dit is de default operator vanr Google. Indien deze boolean gebruikt wordt geeft men aan dat alle zoektermen die gekoppeld zijn door de operator in het eindresultaat aanwezig moeten zijn.
  • OR: in het Nederlands OF. Dit is de standaard instelling van de meeste zoekmachines. Indien men in een zoekmachine “titratie pH zuur” intypt dan zoekt men in feite op “titratie OR pH OR zuur”
  • NOT: in het Nederlands NIET. Binnen Google aangegeven mbv een – teken. Indien deze boolean gebruikt wordt geeft men aan dat de zoekterm die daarna komt niet in de resultaten mag voorkomen.

Binnen Google kan men naast de tekens ook daadwerkelijk de operatoren zelf gebruiken. Men typt ze dan wel met hoofdletters in.

De meest krachtige manier om te zoeken is door het gebruik van deze boolean operatoren te combineren in een zoekterm. Om de goede combinaties te krijgen is men echter wel gedwongen om haakjes te gebruiken. Bijvoorbeeld: “titratie AND (zuur OR zuren) AND (base OR loog)” Met deze zoekterm demonstreren we ook hoe we door de booleans op een goede manier te combineren vaak voorkomend problemen bij het zoeken op een slimme manier kunnen oplossen.

Op zich zijn de AND, OR en NOT operator al voldoende om een complexe zoekstrategie op te zetten.  Er zijn echter nog een aantal andere operatoren die het zoeken vergemakkelijken en waarvan het handig is dat men ze kennen.

De belangrijkste daarvan is het zoeken naar frases door een zoekterm tussen aanhalingstekens te zetten. Google zoekt dan op de exacte combinatie van woorden en/of symbolen  die men tussen de aanhalingstekens heeft gezet.

Recentelijk heb ik ontdekt dat Google tegenwoordig ook de wildcard (*), ook wel joker genoemd, ondersteunt. De wildcard wordt gebruikt om een ontbrekend of variabel deel van een zoekvraag op te vullen. De * is een zeer krachtig zoekinstrument. Hij kan gebruikt worden als:

  1. Men niet precies weet hoe men het woord spelt. Door dan op een deel van het woord gevolgd door een wildcard te zoeken kan men zeer ver komen.
    VB: institu* i.p.v. institutioneel jans*en i.p.v. (jansen OR janssen)
  2. Om meervoudsvormen en/of synoniemen op te vangen:
    VB: titrati* i.p.v. (titratie OR titraties OR titration OR titrations)
  3. Om woorden binnen een zin te veralgemeniseren: VB: “titratie van * met loog” We zoeken dan op de zin met elk willekeurig woord i.p.v. de ster.
    Denk hier bv specifiek aan: “zuur OR zoutzuur OR HCl”

Google biedt nog een interessante optie voor het zoeken op synoniemen. Plaats je een tilde (~) direct voor het woord dan worden de synoniemen van dat woord meegenomen. Door bv te zoeken op “~facts” zoek je ook op “information”. Als men echter een + voor het woord zet wordt de synoniemen zoekfunctie uitgeschakeld.

What’s the harm?

Een van die argumenten die men redelijk vaak naar het hoofd geslingerd krijgt als men kritiek levert op kwakzalverij (ook wel `alternatieve geneeskunde’ genoemd) is `baat het niet dan schaad het niet’ en `het kan toch geen kwaad’ (vaak wel met een vraagteken erachter). Soms schiet je dan we een voorbeeld te binnen (Sylvia Millenkamp)  maar het is lastig om een goed overzicht te krijgen over het kwaad dat kwakzalvers aanrichten. Bij het beluisteren van een oude podcast (Point of Inquiry) werd ik verwezen naar de website “What’s the harm” van Tim Farley. Op deze site zijn anekdotes verzameld die demonstreren wat er kan gebeuren als men zijn vermogen om kritisch te denken niet gebruikt. Volgens de site representeren deze anekdotes 670000 mensen die verwondingen hebben ondergaan of zelfs zijn gestorven.  Anekdotes vormen  geen bewijs hetgeen op de site  duidelijk uitgelegd wordt. Daar staat dat echter tegenover dat mensen die in kwakzalverij geloven vaak nagenoeg alleen kunnen praten in termen van anekdotes en dat anekdotes een effectievere manier van communiceren tussen mensen kan zijn (roddelen schijnt een door evolutie gevormde eigenschap van mensen te zijn).

Het enige probleem dat ik met deze site heb is dat er sinds 2008 geen nieuwe anekdotes zijn toegevoegd. Tim Farley is een nieuwe site begonnen genaamd `Skeptical Software Tools` die weliswaar ook interessante informatie bevat maar jammer genoeg geen anekdotes.

Wetenschaps definitie

Tijdens het beluisteren van een podcast hoorde ik Nobel Laureate Sir Harold Kroto (de medeontdekker van de buckyball een mooie compacte definitie van wetenschap geven die mij wel aansprak.

Science is the only philosophical construct we have to determine the truth with any degree of reliability

Als het om kennisoverdracht gaat is het belangrijk om er zoveel als maar mogelijk is de waarheid te vertellen. Om feiten en fictie van elkaar te kunnen scheiden heeft men wetenschap nodig omdat wetenschap zich bezig houdt met absolute waarheden. De meeste andere menselijke “uitvindingen” of constructies op dit gebied, zijn niet gebaseerd op absolute waarheden en zijn in het algemeen onontvankelijk voor een zorgvuldige op bewijzen gebaseerde beoordeling. Ze zijn gebaseerd op menselijke constructies en niet-objectief denken. Het gaat dan om  verschillende zaken die mensen interessant vinden of gecreëerd zijn door mensen en  die niet noodzakelijk een op waarheid gebaseerde basis hebben.

Have Sensors, will Measure

Al weer enige tijd geleden nam ik op zaterdag deel aan een cursus. Dat was weer een van die zeldzame momenten dat ik weer een broodtrommel en een thermo-mok gevuld met warme koffie meenam. Het probleem was dat tegen de tijd dat ik de koffie opdronk deze al aardig lauw was. Ik ben dus op zoek gegaan naar een betere thermo mok en dacht er een bij Perry Sport gevonden te hebben. De 300 ml Lifeventure thermische mok claimt dat dat warme dranken 4 uur heet gehouden kunnen worden en koude dranken 12 uur koud. De mok is van roestvrijstaal gemaakt me dubbele stalen, geïsoleerde wanden waartussen een vacuüm getrokken is. Een echte hoogwaardige thermos fles. De mok bevat ook een expansie kamer met daarin ingebouwd een overdruksventiel. Als men een hete drank laat afkoelen in een afgesloten ruimte krimpt de vloeistof en ontstaat er een onderdruk die ervoor zorgt men zulk een beker dan moeilijker kan openen. Dit ventiel zorgt ervoor dat men de mok kan beluchten en zo dus weer makkelijker openen. De mok zou ook waterdicht zijn.

Dat klonk allemaal heel erg mooi maar ik vroeg me af of dat allemaal wel waar was.  Ook bedacht ik me dat ik vrij gemakkelijk kon bepalen welke van de verschillende thermo-mokken die ik in mijn bezit (op verschillende conferenties aangereikt gekregen) heb de beste is. De geldt: Meten is weten!

Ik heb dus mijn Vernier Go!Link met temperatuursensor gepakt en aangesloten op de computer. De procedure die ik gevolgd heb is eenvoudig. Een mok werd enkele minuten voorverwarmd met kokend water. De mok werd geleegd en weer gevuld met kokend water. De temperatuursensor werd in de mak geplaatst, hetzij door deze door een gat in de deksel te steken (keramiek, RVS), hetzij door de deksel er los op te leggen (Lifeventure, Plastic). Vervolgens werd gedurende 3 uur het temperatuurverloop gemeten (2 metingen/minuut).

Het resultaat is weergegeven in onderstaande grafiek.

Het resultaat is overtuigend, zelfs met de deksel er los op geplaatst weet de Lifeventure de warmte beter vast te houden. Die andere bekers isoleren dus allemaal best wel slecht en zal ik dus afvoeren.

De Lifeventure thermische mok was dus duidelijk  geen miskoop.

Virtuellen Museum der Wissenschaft von Kurt Paulus

Ik werd op deze site geattendeerd door een klein stukje in het C2W en ben blij dat ik de moeite heb genomen deze site te bekijken. De titel laat al zien dat dit een Duitstalige site is en aan het plaatje kan men zien dat de site niet alleen maar over Chemie gaat. Kurt Paulus is een gepensioneerd microscopist en een flink deel van de site bevat informatie daarover. Men kan mooie foto’s van antieke microscopen en antieke apparatuur op deze site bekijken.  Waar het mij echter voornamelijk om ging zijn o.a. de twee scans van het overzichtswerkje – Chemie fur Hausfrauen – uit 1909, een boekje over anorganische chemie en een boekje over organische chemie.  Ontzettend leuk om even te bekijken. Nog interessante voor mij zijn de publicaties van Wolfgang Schoeniger (1920-1971) de uitvinder van de Schoeniger kolf. Wat deze voor mij echt interessant maakt is dat ik sinds enkele maanden iets meer probeer te doen met microchemie en laten deze publicaties juist microchemie als onderwerp hebben.

Windows 8 op mijn Sony Vaio P

Een van de netbooks die ik ooit eens aangeschaft (2de hands) heb is de Sony Vaio P 530H. Het is een van die apparaatjes waarvan ik vind dat ze laten zien dat Sony top kwaliteit hardware kan maken. Jammer genoeg is dat ook weer gekoppeld aan het typische Sony probleem van net iets te duur te zijn voor de systeem specificaties. Desalniettemin was dit een laptopje qua vormgeving precies in mijn beleving paste. De Sony Vaio P was extreem compact, had een mooie vormgeving, een perfect scherm, ingebouwde webcam en GPS, goed toetsenbord, etc. Wat mij betreft was deze netbook gewoon “af”. Het enige probleem was en is dat de versie die ik heb niet vooruit te branden is en de accuduur ook niet bepaald “je” is. Jammer genoeg is het lastig de HDD te vervangen door een SDD, mede doordat er geen standaard ATA interface inzit.

In het verleden heb ik al eens VISTA vervangen door Windows 7 Professional en dat gaf al een aardige verbetering. Laatst las ik echter dat Windows 8 ook goed te installeren was op dit type machines en ook dat Windows 8 soepeler draait dan Windows 7 omdat de systeem belasting lager is. Gelukkig kan men bij Mediamarkt nog de goedkope (€  59) upgrade van Windows 8 vinden en die heb ik dus gekocht.

De Vaio P heeft geen DCD speler, men moet dus in het bezit zijn van een externe DVD speler om Windows 8 te installeren.

Ik wilde voor een “clean install” gaan hetgeen betekent dat je de computer moet opstarten via de upgrade disk oftewel via de DVD speler.  Dat lukt zonder problemen en de eerste stap van Windows 8 installeren nl informatie verzamelen verliep zonder problemen. Bij de tweede ging het echter fout, ik kreeg de foutboodschap dat er te weinig ruimte (< 6 GB) op de HDD was. De installatie werd vervolgens afgebroken.  Dan denk je natuurlijk, OK, installatie afbreken, wat software verwijderen en opnieuw proberen. Het is dan vervelend om na de reboot geconfronteerd te worden met de boodschap dat je computer niet kan opstarten omdat Windows beschadigd is. Ik ben vervolgens een tijdje bezig geweest om te zorgen dat de computer weer kon opstarten (recovery punt) en wat software te verwijderen. Achteraf bekeken had ik waarschijnlijk beter via de Recovery Partitie het oude Vista herplaatsen, dat was waarschijnlijk sneller geweest. Vervolgens heb ik de installatie procedure weer opgestart en Windows 8 zonder veel problemen geïnstalleerd.

De eerste indruk die ik kreeg na installatie was dat het systeem inderdaad wat soepeler liep. Nadat ik echter het systeem ging bekijken werd ik met een probleem geconfronteerd. De partitie waar ik W8 op geïnstalleerd has was maar 48 GB groot en ik had nog maar 3.8 GB tot mijn beschikking. Dat is flink wat minder dan ik op W7 tot mijn beschikking had. Ook Bluetooth werkt niet naar behoren hetgeen wel zo handig is als je een Bluetooth muis wilt gebruiken.  Bluetooth wordt wel herkend en de driver is geïnstalleerd, het komt echter niet naar voren als een instelling onder “draadloos”.

Aangezien ik ook nog Office wil installeren beschouw ik het experiment nu al als mislukt, maar ik besloot nog even door te gaan.

Ik ben eerst naar de Viao Support pagina gegaan en ben daar de Sony Shared Library en de Bluetooth driver gaan downloaden en installeren. Het downloaden van de Shared Library verliep zonder problemen maar het downloaden van de Bluetooth driver was een en al irritatie, de download werd continue afgebroken.

Ik heb nog even gekeken of ik m.b.v. de partition manager de recovery partitie kon verwijderen maar dat lukte ook niet.

Op dit punt aangekomen beschouwde ik het experiment definitief als zijnde mislukt en besloot ik om W7 te herinstalleren.