Ik ben heel tevreden over mijn Lenovo Yoga 2 Pro Ultrabook. Als ik echter een puntje van kritiek op dit soort Ultrabooks mag uiten is dat het gebrek aan USB poorten. Mijn Yoga heeft er maar 2, een USB 3.0 en een USB 2.0. Aangezien ik aan de USB 3.0 een portable HD heb hangen en aan de ander een USB hub om allerlei kabels en USB sticks in te kunnen slepen maak ik bij voorkeur gebruik van een Bluetooth muis. In mijn geval een “Microsoft Sculpt Comfort Mouse”, waar ik zeer tevreden over ben. Ik ben een van die mensen die het maar niet lukt om lekker te werken met een Touchpad. Er was echter een zeer irritant probleem met de Bluetooth mouse. Soms raakte deze de verbinding kwijt (op bepaalde webpagina’s, als een update geïnstalleerd moest worden,…) en de enige manier om de verbinding te herstellen was door de computer uit- en weer in te schakelen. Ik had al een tijdje zitten te zoeken maar recentelijk kwam ik de oplossing tegen op een Microsoft pagina “A Bluetooth mouse or keyboard fails to reconnect after being left idle”. De oplossing is om via de Device Manager, de Bluetooth adapter te selecteren en daar vervolgens onder “Power Management” het vinkje “Allow the computet to turn off the device to save power” weg te halen. Ik had niet dit specifieke “Idle” probleem, maar de oplossing werkt wel. Sinds die tijd heb ik geen problemen meer met mijn Bluetooth muis..
Maand: juni 2018
Android “Pocket Cast” podcast software, een goed alternatief voor ITunes
Een van de redenen voor mij om nog altijd enige voeling te behouden met het Apple universum was “podcasting”. Ik ben in het bezit van een (5de generatie) 16 GB Apple IPod Nano MP3 speler, die ik vooral bij het sporten en het reizen gebruik(te) om naar podcasts te luisteren. Er was, voor zover ik wist, maar een programma dat het mogelijk maakte om podcasts gemakkelijk en goed te beheren op je PC en op je MP3 speler en dat was Apple ITunes. Een programma waar ik op zich altijd een hekel aan had maar waarvoor ik in al die jaren nooit een goed alternatief heb kunnen vinden. Het gevolg daarvan is dat je bij het reizen, afgezien van je smartphone je ook je MP3 speler zit mee te slepen. Daar wilde ik nu eindelijk eens van af, vooral nu ik een Samsung Galaxy Note 4 heb. Ik besloot daarom weer eens te onderzoeken wat er op Android gebied op podcast gebied beschikbaar was.
Tot mijn vreugde heb ik nu een programma kunnen vinden dat aan mijn eisen voldoet nl “Pocket Casts”(€ 2.99). Ik heb de App via de Google Playstore rechtstreeks op mijn Note kunnen installeren en configureren. Een tussenstap via je PC, zoals bij ITunes, is dus niet nodig. Belangrijker is echter dat ik alle podcasts die ik binnen ITunes geïnstalleerd had ook kon terugvinden binnen deze App en me daar vervolgens voor aangemeld heb (en dat was vroeger wel eens anders).
Tweede scherm bij je laptop (Asus MB168B monitor)
Als je de laatste jaren van je werkzame en privéleven gewend bent geraakt aan het werken met twee monitors dan ervaar je het (vooornamelijk) werken op maar een enkel laptopscherm best wel als een belemmering. Zelfs als dat laptopscherm een haarscherp beeld levert mis je dat tweede scherm vooral op die momenten dat je een presentatie in elkaar een het draaien bent, tijdens het programmeren of om je agenda altijd in je ooghoek te kunnen zien. Nu kun je natuurlijk een tweede monitor aan je laptop koppelen maar dat is niet echt praktisch als je aan een eettafel werkt. Een monitor neemt nogal veel plaats in en na gebruik opruimen is ook al weer zoiets.
Recentelijk (2017) ben ik overstag gegaan voor de oplossing van dit probleem. Ik heb een ASUS MB168B draagbare monitor scherm aangeschaft voor € 159 bij bol.com aangeschaft. Dit is een 15.6”HD USB monitor (1366×768 px) die men met een enkele USB 3.0 kabel aan de laptop kan koppelen. Deze USB 3.0 kabel zorgt dan voor de dataoverdracht en voorziet de monitor van voeding. Het scherm wordt geleverd met kabel en een beschermhoes die ook als standaard kan dienen.
De reden om voor deze ASUS monitor te kiezen was dat het de goedkoopste en beste van de “goedkopere” oplossingen was (bv HP). De nieuwere versie van deze monitor, met hogere resoluties, zijn al snel meer dan € 50 duurder.
Bevalt deze tweede monitor me? Het antwoord is: ja, heel erg goed, ik gebruik het nagenoeg elke dag. Het is zeker geen weggegooid geld
Heb je iets om over te klagen? Ja, jammer genoeg wel.
Het meest irritante pijnpunt is het “automatisch draaiend scherm” waarbij het de bedoeling is dat als je de monitor een slag draait het scherm dan meedraait. Dat is een feature die echter onder de nieuwere versie van Windows 10 64 bits niet werkt. Om deze functie, alsmede de helderheidsknop, werkend te krijgen moet men namelijk het ASUS Ezlink Display Programma installeren en dat lukt niet omdat de installer crasht. Dit programma is van 2015 en ASUS heeft dat dus niet ge-update. Om de helderheid van het scherm te kunnen aanpassen heb ik het aan een W10 32 bits machine moeten koppelen, waar de installer niet crasht. Ik weet niet zeker of dit probleem voor de nieuwere versies van dit scherm opgelost is.
Met betrekking tot de driver is het goed zich te realiseren dat de video driver niet door ASUS gemaakt wordt maar door DisplayLink. Men kan zonder problemen de meest actuele DisplayLink drivers installeren.
Ik heb het scherm gekocht met de gedacht van het is een scherm ernaast en dan kan ik wel met een lagere resolutie van 1366 x 768 px leven. Mij Lenovo Yoga 2 scherm is echter 3200 x 1800 px en dan valt het resolutieverschil wel vaak op. Wat dat betreft was het misschien beter geweest om de meerprijs van een scherm met een hogere resolutie te slikken.
De beschermhoes is er voornamelijk voor bescherming tijdens transport maar kan ook als standaard dienen. Dan neemt deze echter relatief veel plaats in. Voor dagelijks gebruik kan men beter gebruik maken van een tabletstandaard.
Spiritueel Industrieel Complex
Op 14 mei 2015 las ik in de Volkskrant in een artikel de kreet “Spiritueel Industrieel Complex”, hetgeen onmiddellijk een gevoel van herkenning bij me opriep. Hiermee bedoel ik dat een combinatie van woorden gebruikt zie worden die een fenomeen dat ik nu al enige tijd meen waar te kunnen nemen op een goede en compacte manier beschrijft.
Dat betekent ook dat ik het begrip misschien interpreteer op een manier zoals het oorspronkelijk niet bedoeld was.
Voor mij betekende het dat het een goede omschrijving gaf van wat zich allemaal manifesteert op het gebied van de zogenaamde “alternatieve geneeskunde”, hetgeen op misschien een enkele uitzondering na, een andere naam voor kwakzalverij is, alsmede al die vage methodieken die o.a. ook door HR mensen en zgn. spirituele genezers gebruikt worden. Hier valt dus alles onder, de reiki therapieën, de kwantum therapieën, homeopathie, de fabrikanten van homeopathische geneesmiddelen en bepaalde zgn. kruiden middelen, chiropractici, Briggs Meyer, NLP, en ga zo maar door, ik zal vast wel een zeer groot deel niet hebben vermeld.
Als ik enkele kenmerken zou vermelden is dat ze zich tegen klassieke geneeskunde verzetten, zich tegen wetenschappelijke inzichten waaronder academische psychologie verzetten, of deze op een dusdanige manier verdraaien dat de oorspronkelijke betekenis verloren gaat, zich baseren op vaag onderzoek, soms op grote databases (waarbij het onduidelijk is wat ze nu precies met de verzamelde data doen) en ga zo maar door. Het voornaamste algemene kenmerk is dat ze geld willen verdienen, vaak over de rug van de zwakkere medemens (die soms wel erg goedgelovig is) en dat deze gehele industrie een hoeveelheid geld vertegenwoordigd die in de miljarden loopt, hetgeen de benaming “industrieel complex” rechtvaardigt.
Het begrip schijnt geïntroduceerd te zijn door Jonathan Herzog in zijn artikel “America’s Spiritual-Industrial Complex and the Policy of Revival in the Early Cold War” (Journal of Policy History, 22 3 2010, p. 337-365). De betekenis die er in dit artikel aan toegekend wordt is echter een andere dan ik hierboven hanteer. Volgens Herzog was het de, eind jaren 40 en de jaren 50, geplande en voorzichtig gestuurde gebruik van overheidsretoriek en bedrijfsvoorzieningen om een religieuze “revival” voort te brengen. De Amerikaanse leiders geloofde dat seculaire instituten en geloof niet voldoende in staat waren om instrumenten te leveren die de samenleving nodig had in de Koude Oorlog, zich specifiek afzettend tegen het atheïsme van het communisme.
Zoals men dus kan zien lijkt deze omschrijving af te wijken van degene die ik geschetst heb. Bij nadere beschouwing zie ik toch wel weer voldoende overeenkomsten. In zijn meest simpele vorm het misbruiken van religieuze symbolen om mensen bewust te misleiden en daarbij hun eigen grondwet geweld aandoen.
Het moge duidelijk zijn dat ik deze kreet in de toekomst vaker wil gebruiken, in de context waar ik deze heb proberen te schetsen of dat formeel correct is of niet.
Mikroskopieren ganz einfach
Sinds ik lid ben geworden van een microscoop vereniging NGVM verzamel ik ook boeken over microscopie, waarbij vooral boeken voor de beginneling mijn speciale aandacht krijgen. Een van de uitgevers die een indrukwekkend repertoire op dit gebied heeft opgebouwd is het Duitse Kosmos. Ik heb enkele boeken in mij bezit over dit onderwerp van voor de 2de wereldoorlog. In deze blog wil ik twee (meer recente) microscopie boeken van Kosmos behandelen, beiden van dezelde auteur Bruno P. Kremer, een boek voor beginnelingen en een voor gevorderden.
Een boek voor de beginnelingen is `Mikroskopieren ganz einfach’. Het boek begint met uit te leggen wat me zoal nodig heeft om een eigen microscopeerlab in te richten en ook waar een en ander te verkrijgen is. Jammer genoeg worden alleen maar Duitse bedrijven genoemd. Uiteraard wordt de werking, maar ook onderhoud en gebruik van de microscoop behandeld. De benadering die hier gehanteerd wordt is echter zeer praktisch gericht op het doen van waarnemingen en de stappen die men daarbij moet doorlopen. Een eenvoudig voorbeeld hiervoor is het uitleggen hoeveel water er onder een dekglaasje hoort te zijn. Een deel van het boek richt zich op het snijden en kleuren van preparaten alsmede de verschillende types preparaten die men kan maken . De verschillende types cellen hetgeen iets verder gaat dan alleen maar het verschil tussen planten en dierencellen maar o.a. hoe men de plasma stromen in verschillende types cellen kan waarnemen. Het klassieke omzetten van het waargenomene in een tekening wordt ook niet geschuwd. Het hooi infuus of het leven in sloot en plas komt uiteraard ook ter sprake. Hout, bacteriën, bladeren, haren, insecten, stof, stuifmeel, etc. worden gedetailleerd behandeld. Een goede tip vond ik hoe men met wat lijm een dun preparaat van de bovenkant van een blad kon maken. Het gebruik van filters waaronder polarisatiefilters bij chemicaliën en gesteentes zodat men prachtige verkleuringen kan waarnemen. Het boek sluit af met een hoofdstuk over microfotografie.
Titel: Mikroskopieren ganz einfach
Auteurs: Bruno P. Kremer
Jaar: 2008
Uitgever: Kosmos (www.kosmos.de)
ISBN: 9783440113400
Muis bediening vs aanraakscherm in Office 365
In mijn vorige blog was ik een beetje aan het klagen dat in Office 365 veel schermruimte verloren gaat doordat er veel ruimte is ingebouwd tussen de vele menu items. Dat beviel me niet echt aangezien het scherm van mijn Lenovo Yoga Pro 2 een resolutie heeft van 3200 x 1600 pixels en ik daar dan ook nog voornamelijk met de muis op werk. Vooral met Outlook waar ik meerdere e-mail adressen op beheer irriteerde het me dat ik minder informatie kon weergeven dan bij oudere versies van Outlook op oudere laptops met lagere schermresolutie.
Nou zou ik graag willen vermelden dat ik dit zelf ontdekt heb, mar een collega heeft me hierop gewezen nadat ik hier weer eens, volgens goed-Nederlandse gewoonte, over aan het “kankeren” was. In alle Office 365 applicaties is nl. de mogelijkheid ingebouwd om te wisselen tussen muis bediening en aanraakscherm. Kiest men voor muis bediening dan krijgt men compacter menustructuren en teksten die dichter op elkaar zitten.
Het boek en het badwater
Afgelopen jaar heb ik het om allerlei redenen te druk gehad om me eens door de stapel papieren boeken die ik gekocht heb heen te werken. Nu ik weer wat meer tijd heb ga ik een serieuze poging wagen om ze daadwerkelijk te lezen.
Een van die boeken (eigenlijk boekje) was “Het boek en het badwater” van Lisa Kuitert. Over de betekenis van papieren boeken. Het was een leuk boek om te lezen. Elk boek over een onderwerp waar je zelf een “sterke” mening over hebt en waarvan je dacht dat je er wel een beetje kennis vergaart had, als dat je dan nog kan verrassen met feiten waarvan je je nog niet bewust was dan praat men over een goed boek. Als dan de schrijfstijl en het onderwerp je aanspreken dan is dat allemaal een extra pluspunt.
Het boek bespreekt de huidige stand van zaken op de Nederlandse boekenmarkt waarbij het dan vooral gaat over de impact die e-books hebben op de boekenmarkt, op boekhandels op boekenliefhebbers en natuurlijk op lezers van boeken. Naast de huidige stand van zaken wordt ook de historie behandeld waarbij uiteraard allerlei buitenissigheden waar boekenliefhebbers zich aan bezondigen de revue passeren. De voor- en nadelen van e-books en papieren boeken worden uitgebreid besproken. Vooral is dit boek echter een hartstochtelijk onderbouwd pleidooi voor het papieren boek.
Voor mij was dit boek ook een feest van herkenning.
Ik ben altijd al een fanatiek lezer geweest, iemand die gemakkelijk in de categorie “heavy book user” valt. Een “heavy book user” is iemand die elke maand een boek koopt en er minstens achttien per jaar leest. Mijn probleem is dat ik meet boeken aanschaf dan ik tijd heb om te lezen. Ook was ik een van de eerste die een e-book reader in Nederland had (Sony PRS-505, indertijd geïmporteerd uit de USA), en heb nu zowel een Kobo Aura als een Kindle Paperwhite in zijn bezit heeft. Na die eerste kennismaking heb ik altijd beweerd dat e-book readers vooral geschikt zijn voor leesboeken/romans maar niet zo geschikt voor studieboeken. Boeken die ik ter ontspanning lees, lees ik lineair, en dan is de e-book reader erg geschikt. Studieboeken lees ik echter niet lineair, ik blader veel als ik studeer en dan is een papieren boek veel geschikter. De e-book reader is door zijn compacte vorm ook erg geschikt om mee te nemen op reis een van de redenen waarom ik nooit zonder e-book reader de deur uit ga. Hierbij merk ik dan ook onmiddellijk op dat lezen van een e-book reader veel prettiger leest dan het lezen van je mobiel of tablet. Boeken ’s nachts, voor het slapen, lezen is tegenwoordig door de ingebouwde verlichting met een e-book reader ook gemakkelijker dan met een papieren boek. Maar nog een belangrijke reden om romans op een e-book reader te lezen is plaatsgebrek. Ik heb al teveel boeken en door mijn papieren leesboeken te vervangen door e-books kan ik plaats te creëren voor papieren studieboeken (sommige leesboeken hebben echter een ‘persoonlijke meerwaarde’ en zal men altijd bewaren).
Ik kan ook geen boekhandel (de goede, niet de ramsj zaken), antiquariaat op kringloopwinkel voorbijlopen zonder de zeer sterke drang te voelen om naar binnen te duiken. Scheltema, American Book Center en Waterstones zijn mijn of meer vaste pleisterplaatsen bij een bezoek aan het centrum van Amsterdam.
Het gedrag dat hierboven beschreven wordt is dus niet uniek is voor mij, velen schijnen een soortgelijke relatie met boeken en lezen te hebben aangegaan. Gedrag en varianten daarop dat vermakelijk beschreven wordt in dit boek.
Na het lezen van dit boek weet ik ook waar de inspiratie voor de Manga/Anime “Bungaku Shoujo” (Literature Girl, Book Girl) vandaan is gekomen. De (demonische?) vrouwelijke hoofdpersoon in deze serie is iemand die verhalen eet door het papier waarop ze gedrukt zijn te verorberen. Nu schijnen er inderdaad mensen te bestaan/bestonden die zich “tegoed” doen aan boeken, de zogenaamde “bibliophagen”.
Auteur: Lisa Kuitert
Titel: Het boek en het badwater (de betekenis van papieren boeken)
Uitgever: Amsterdam University Press
Jaar: 2015
ISBN: 9789089649034
Al fietsend…
Illustrated Guide to Home Chemistry Experiments en Make: Electronics
Ikzelf ben geabonneerd op het Amerikaanse tijdschrift Make een tijdschrift dat ik elke keer als ik een nieuw nummer ontvang met plezier lees. Make: Technology on your time beschrijft technologische – doe het zelf – projecten (ook wetenschappelijke). Het tijdschrift kan men soms ook vinden in de losse verkoop in Nederland. Onder auspiciën van Make zijn er een aantal boeken uitgebracht die nuttig zijn voor degenen die thuis zelf willen experimenteren. Ik bespreek er hier twee, een boek over chemie en een boek over elektronica.
De – Illustrated Guide to Home Chemistry Experiments – is geschreven voor de hobby-chemicus die thuis experimenten wil uitvoeren. Het is een gids die helpt bij het opzetten en gebruiken van een eigen Scheikunde laboratorium. Het boek geeft gedetailleerde instructies die het mogelijk maken om serieuze chemische experimenten zelf uit te voeren. Men leert scheidingsmethodes (bv het zuiveren van alcohol door destillatie), syntheses (bv de synthese van wintergroen olie uit aspirine), analytische chemie (bv analyse van zeewater), etc.
Titel: Illustrated Guide to Home Chemistry Experiments
All Lab, No Lecture
Auteur: Barbara Fritchman Thompson
Jaar: 2008
Uitgever: O’Reilly
ISBN: 9780596514921
Het tweede boek dat ik wil bespreken is – Make: Electronics – . Op de cover van dit boek staat – Learning by Discovery – en dat is precies wat men met dit boek gaat doen. Men leert de basis van de elektronica door vanaf het begin experimenten uit te voeren. De basis van elektronische componenten wordt uitgebreid behandeld maar veel formules zal men niet in dit boek vinden. Enkele projecten zijn een inbraak alarm bouwen, elektronische juwelen, audio processors maar ook een robot die m.b.v. sensoren zijn omgeving verkent.
Titel: Make: Electronics
Learning by Discovery
Auteur: Charles Platt
Jaar: 2009
Uitgever: O’Reilly
ISBN: 9780596153748
Lambdasyn
Lambdasyn is een Duitstalige website die eenvoudig van opzet en daardoor zeer doelgericht is. Door op een stofnaam te klikken krijgt men een synthese voorschrift voor de betreffende stof te zien. Het gaat hierbij om organische zowel als anorganische stoffen. Van enkele stoffen krijgt men een voorschrift dat weergeeft hoe ze uit natuurlijke bronnen te isoleren zijn (bv carotine uit wortelen).